176 syf.
·
Puan vermedi
KENDİ SAHNENİN BAŞROLÜNÜ KENDİN OYNA
Spoiler içerir!!!
Hayat bir oyun herkes rolünü kusursuzca yapıyor. Oğuz Atay da bundan şikayet ediyor. Herkesin aynı şekilde aşk yaşaması, aynı şekilde hayat monotonu kurmasından şikayetçidir. Oyun içinde oyun okudum. Neresi oyun neresi gerçek anlamak çok zordu. Oğuz Atay tiyatro yazma konusunda ne kadar başarılı olduğunu bizlere sunmuş. 
Tutunamayanlar ve 
Tehlikeli Oyunlar adlı eserlerinde de oyunun önemi açıkça belliydi.
Bu eserde iki romanına atıfta bulunmuştur. Bunu anlamak için iki kitabı okumuş olmak gerekiyor. Tutunamayanlar romanında Selim Işık sahnede oyunlar sergiliyordu…Turgut ile ilk tanışmaları da oyun üzerine olmuştur.
Oyunlarla Yaşayanlarda ise Turgut Özben karakterinin dışında bir karakter sunmuştur. Metinlerinde dönemi siyasi olaylarını anlatmıştır. Oğuz Atay aslında Tutunamayanların da ötesinde bir kimliği olduğunu anlatıyor. O kimlikte oyun…
Bütün karakterler oyun oynuyor. Cemile hariç herkes oyunlarla yaşıyor. Oyunda ilk kısımda Tutunamayanların Turgutuna bir atıf yapmıştır. Peki romandaki karakterler ;
Metinde Coşkun karakteri kenan öğrenmeyi isteyen 45 50 yaşlarında birisidir. Kendisini tiyatroya verir.
Saffet karakteri ise 30 yaşlarında tiyatro oyuncusu , Coşkun ile replik çalışır. Onun evinde tiyatro oynar. Saadet Nine ise sürekli Cemil Paşayı ister.Ümit ise Coşkunun oğludur. Saadet nine için sürekli Cemil kılığına girer. Cemile ise Coşkunun eşidir.
Cemile ise tek oynamayan karakterdir. Onlara hayatın sahne değil gerçek olduğunu anlatmaya çalışır. Hayat bir oyun gibi hepimiz aslında rol yapıyoruz. Umarım kendi sahnemizin başrolü oluruz…
Yeter ki Sonu İyi BitsinWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20101,701 okunma
240 syf.
9/10 puan verdi
Kurtlukta düşeni yemek kanundur.
Bizim kuşakta olan hemen herkes 2003-2007 arasında yayımlanan "Kurtlar Vadisi" dizisini izlemiştir. Dört yıl boyunca yayın saatinde sokakları boşaltan dizide geçen ünlü bir replik vardır: "Kurtlukta düşeni yemek kanundur". İlk olarak Aslan amcadan duyduğumuz "Kurtlukta düşeni yemek kanundur. Düşmeyeceksin!" repliği, Laz Ziya, Karahanlı ve tabii ki Hüsrev Ağa'nın ağzından çok kez tekrarlanır.
Kemal Tahir 
Kurt Kanunu adlı eserinde 14 Haziran 1926'da yapılması planlanan ama neyse ki dönemin istihbarat örgütleri tarafından engel olunan İzmir Suikasti'ni konu alır. "Her ölüm erken ölümdür." şiarıyla baktığımızda "Keşke daha uzun yaşasaydı." dediğim nadir insanlardandır Gazi Mustafa Kemal Atatürk. Kendisi, henüz taze cumhurbaşkanı iken, gidilecek o kadar yol, değiştirilecek o kadar iş varken planlanan bu suikast gerçekleşseydi
şu an nerelerde olurduk düşünmek bile istemiyor insan...
Yazarın diğer eserlerine göre daha az beğendiğim kitap üç bölümden oluşuyor: Kanlı tuzak, Sürek Avı, İnsanlık Sorunu.
Sarı Paşa (Atatürk), Sağır Paşa'nın (İnönü) uygulamalarından rahatsız kesimin o dönemki düşünceleri üzerinden sistem eleştirisi yapan eserde, kadınlara bakış biraz sert işlenmiş. Arşiv kayıtları incelenince olayla hiç bağı olmamasına rağmen suikast bahane edilerek partisi kapatılan (Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası) ve pasifize edilen saygı duyduğum bir Kurtuluş komutanı ve İstiklal gazisi olan Kazım Karabekir Paşa'yı hürmetle anıyorum.
Kitapla kalın
