Bırak ey bîçare feryadı, belâdan kıl tevekkül.
Zira feryad belâ-ender, hata-ender beladır bil.
Eğer belâ vereni buldunsa; safâ-ender, atâ-ender belâdır bil.
Eğer bulmazsan bütün dünya cefa-ender, fenâ-ender belâdır bil.
Cihan dolu belâ başında varken, ne bağırırsın küçük bir belâdan,
Tevekkül ile belâ yüzünde gül, tâ o da gülsün.
O güldükçe küçülür, eder tebeddül.