Risaletin ilk zamanlarında...
İnsanlar mümin-kafir , inanan- inanmayan gibi kesin ifadeli kelimeler ile ayırt etmeye gidilmemiştir. Vahyin ilk dönemlerde bunlara iltifat edilmemiştır. Kişinin -Takva sahibi olması-ayrıcalıklı bir öneme sahiptir . Hakikati onaylamak, Allah’tan çekinmek , O'ndan sevgi ve saygı ile korkmak , iyilik gibi terimler olumlu hal ve gidişata sahip kimseler için kullanıldığı gibi ; azgınlık, hayasızlık, ölçü-kural tanımamak, yalanlamak, haddi aşmak, büyüklenmek gibi kavramlar küfür-şirk kelimeleri için yer bulan kavramlar olmuşlardır.
(Bknz: Celalettin Vatandaş - Hz. Muhammed,in Hayatı ve islam Daveti 1 (Mekke Dönemi))