Gözlerin
Ruhumda gizli bir emel mi arar
Gözlerime bakıp dalan gözlerin
Aklıma gelmedik bilmece sorar
Beni hülyalara salan gözlerin
Nigahın gönlümü -eyperi- peyker
Leyal-i hasretin hüznünü döker Karanlıklar gibi yığılır çöker
İçimde yer edip kalan gözlerin
Huzurunda bazan benliğim erir
Tavrın hulusumdan şüphe gösterir
Bazan da ne olmaz ümitler verir
Sab-u kararımı alan gözlerin
Gamzende zahir ey ömrümün varı Füsun-ı hüsnünün bütün esrarı
Neşr eder aleme reng-i baharı
Koyu menekşeye çalan gözlerin
Sihirdir şüphesiz bütün bu şeyler
Bakışın zihnimi perişan eyler
Bana aşk elinden efsane söyler
Aşka inanmayan yalan gözlerin
Rıza Tevfik Bölükbaşı
Gâyesi bilinmez mukadderâtın
Ölümdür en büyük sırrı hayâtın!
Düşün yaşamaktan maksadın nedir?
Bu âlem bir geniş, açık sahnedir,
Herkesi dünyaya kadar sevk eder
Her gelen rolünü oynayıp gider.
Rıza Tevfik Bölükbaşı
“O güzel ismini son nefesimde / Anıp da bahtiyar ölmek isterim”
Ömrümün neş’esiz geçti baharı
Neyleyim baharı gülsüz olunca
Sayfa 40 - Kapı YayınlarıKitabı okudu