Çöl hiç sudan korkar mı? Ya dalga denizden? Bülbül gülden kaçar mı? Ya çocuk anneden? Ateş külü yakar mı? Kül ateşi beklerken... Yar vefadan kaçar mı? Vefa diye inlerken!
İçi yanarak anlıyordu ki onda gömülü kalmış iyi ve güzel bir şeyler vardı; belki çoktan ölmüş ya da bir dağın derinliklerindeki altın gibi saklı kalmış olan bu hazine çoktan meydana çıkmış olmalıydı