"Kentler toprakları yiyordu. Kısa bir süre sonra, dünya artık yalnızca tek bir kentten oluşacaktı."
Dünya bir peynirdir ve herkes onun üstünde kendi çukurunu kazmaya çalışır ..
Sayfa 15
Topraksız ağacı ve onun meyvesiz dalını her şeyden çok sevmenin zamanı gelmiştir .
Sayfa 255
Hayretle baktı ona. Her haberi kayıtsızlıkla karşılayabilecek
kadar hazırlıklıydı hayata karşı. Demek insanlar yaşıyorlar,
birbirleriyle kaynaşıyorlar, birlikte eğleniyorlar, dostluklar kuruluyor ama bir gün içlerinden biri diğerlerini yas içinde bırakmadan göçüp gidebiliyordu.
Aslında, hiçbir şey önemli değildir.
Sayfa 98 - milliyet yayınları
Hayat ne kadar güleç, hayat ne kadar hüzünlüydü.
Sayfa 157