Günlük tasaları unutmak için sevişmek yetiyordu, ama aşkın da perde araları vardı.
Reklam
Canım sıkıldığında, yara izlerimin şarkısını dinlerim.
Sayfa 138Kitabı okudu
"Ben de ne insanlar tanıdım!" dedi..."Ama hep yalnız insanlar...Aynı yolu izliyorlar ama akıllarına o yolu birlikte yürümek gelmiyor. Hep aralarında mesafe var."
Sayfa 211Kitabı okudu
İnsan kişiliğinden sıyrılmış olarak, kendini doğanın güçlerine karışmış duyumsuyordu.
Reklam
"Demek, sokakta insanlar sessiz sedasız göçüp gidebiliyorlar ve hiç kimse umursamıyordu bunu."
"Yapayalnız kalmıştı ve her zaman yalnız kalacaktı. Aslında insanlar birbirlerini sevmiyorlardı. Dostlar edinecek, ama dostlukların hiçbiri kalıcı olmayacaktı."
Zamanın, ilerledikçe, felaketleri uzaklaştırdığını bilecek kadar gezmiş ve görmüştü.
Baudelaire' den Madame Sabatier'e
"Sizi unutabileceğimi hiç düşünmediniz değil mi?... Benim için siz, bir düşte yarattığım bir imgenin ötesindesiniz, siz benim batıl inancımsınız... Sürekli yanımdasınız, benim sırrımsınız! Elveda sevgili Madame, ellerinizi derin bir sadakatle öpüyorum."
Sayfa 583Kitabı okudu
Reklam
"Biz öldüğümüz zaman, ne olacak?" "Hiç. Hiçbir şey olmayacak." "Ama başkaları, biz olmadan, yaşamayı sürdürecekler değil mi?" "Sanmıyorum. Biz artık ölmüş olacağımıza göre, bizim için, artık yaşamayacaklar."
Sayfa 233Kitabı okudu
İnsanın anlatacağı öyküler olması en büyük zenginlikti, çünkü bu zenginlik, dağıtıldığı oranda artardı.
Sayfa 149Kitabı okudu
İnsanlar sınırlarını gittikleri yere de birlikte taşıyorlar.
59 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.