Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.28
Pesimizme ithafen
Mutluluk nedir? Tanımı var mıdır? Sabit midir salt mıdır? Hep şöyle düşünmüşümdür mutluluk amaçlanması gereken bir şey değildir diye. Ama mutlu olursak da fena değil. Sadece amaç haline getirmemek önemli. Șopi mutluluğu içselliğe bağlar. Kişi içsellikten ziyade dışarıda mutluluğu arayacak olursa nafile olur der. İçsel mutluluk tamamen zihinsel
Gayet kaliteli, keyifle okunabilecek, bilgi küpü bir eser. Kitap; aşk, sevgi, cinsellik, dostluk, çift olmak, mutluluk, erdem gibi konuları ele alıyor. Özellikle aşk ve sevgi konusunda çok detaylı analizler mevcut. Aşk ve sevginin her türlü tezahürü -ilahı aşk da dahil- ayrı ayrı başarıyla açıklanmıştır.
Yazar konulara özellikle felsefi açıdan değinmiş. Felsefi görüşleri sunarken de sık sık büyük filozoflardan alıntılar yaparak, hem alıntıladığı kişilerin ifade etmeye çalıştığı görüşleri açıklamış, hem de kendi görüşlerini ortaya koymuştur. Yazarın görüşlerine değindiği filozof ve yazarlar başlıca şu şekildedir: Platon ve Aristo, Spinoza, Montaigne, Schopenhauer, Rochefoucauld, Pascal...
Kanaatime göre kitap, seçmece bir eserdir. Kitap listelerinde mutlaka yer almayı haketmektedir. Keyifli okumalar dilerim.
La Roshefoucauld "Özdeyişler"
Emil Cioran müsahibələrindən birində belə bir ifadə işlədir: "İnsanı həqiqətən oxuyaraq tanımaq istəyirsinizsə Nietzschedən daha çox La Roshefoucauld ilə Chamfortu oxumalısınız". Cioranın bu ifadəsi La Roshefoucauldu oxumaq üçün mənə ilham qaynağı oldu. Sonralar öyrəndim ki, La Roshefoucauldu tərif və təqdir edənlər heç də az deyil: Thomas Hardy, Nietzsche, Lichtenberg, Sthendal, Andre Gide və sair.
La Roshefoucauld həqiqətən də aforizmlərində insanı bütün çılpaqlığı ilə təsvir etməyi bacarır. Onun aforizmləri ifadə şəklinə görə digər bütün aforizmlərdən kəskin fərqlənir. La Roshefoucauld hər aforizmi ilə bizi sanki alovun üzərində rəqs etməyə dəvət edir. İnsanın daxilindəki ən gizli niyyətləri aşkara çıxardığı üçün bu əsəri oxumaq əksər insanlar üçün həm də narahatlıq mənbəyidir. Ona görə bu əsəri məncə insan psixologiyasını dərindən anlayan və insan təbiəti haqqında çox oxuyub araşdıran insanlar oxumalıdır.
La Roshefoucauld kitabda özündən öncəki filosoflara tənqidlər yönəltməyi də unutmur. Bir neçə aforizmində Senecaya ağır tənqidlər yönəldir: Ey Seneca, ölümün heç olduğunu və onunla barışmamız gərəkdiyini deyirsən, ancaq bunu etmə səbəbin ölümündən sonra anılmaq istəyin deyilmi? Bu və digər bir neçə məqamda La Roshefoucauld ilə razılaşmasam da, onun aforizmlərinin həqiqət yükünün çox ağır olduğunu düşünürəm. Zatən Nietzsche və Cioran kimi böyük filosoflar tərəfindən təqdir edilməsinin də səbəbi budur.
Geçenlerde ortaokul yıllarımda notlar aldığım defterimi buldum ve defterin yarısı bu adamın sözleriyle doluydu. Yıl 1997 ya da 98 olması lazım. O dönem beni epey etkilemiş sanırım. Şimdi tekrar okudukça o yılları hatırlıyorum.
Ölüm Ankisiyetesi
Peki siz de ölümle hiç yüzleştiniz mi ? Bu korkuyu paylaşıyor musunuz?
"İsim sayfasındandan alıntı yaptığım La Rochefoucauld'un öz deyişi, "Le soleil ni la mort ne se peuvent reqarder en face," güneşe ya da ölüme bakmanın tehlikeli olduğunu söyleyen bir halk inancını yansıtır. Ben güneşe bakmayı kimseye tavsiye etmem ama
Yazarlıktaki dehasına güvendiğim bir yazarın yaşama dair sorgulamalarını ilgi ile okuyorum. Okuyup kenara kaldırılacak bir kitap olmadığını söylemeliyim. Yazılanlar üzerine düşünmek bazen dönüp tekrar okumak belki başka bir kaynağa bakmak gerekecek. Bittiğinde netleşecektir :) Burada aktarmak istediğim aslında tüm okurların edebiyat dünyasına
Tabi acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu, tabi için korkuyla dolacak, yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir büyümek zordur 280
1kitap bizi alıp diğer kitapların üzerine çıkarmıyorsa okitabın neresi iyidir? 115
Hakikat onsuz yaşayamayacağımız 1yanlıştır 112
Korkular yıldızlar gibi hep oradadırlar ama gün ışığı onları gizler 245
Hakikati
135 syf.
7/10 puan verdi
Kitap 17. Yy ortalarında yazılmış. Yazarın da dediği gibi içindeki bazı fikirlere katılmayanlar olacaktır.Benim de katılmadığım düşünceler oldu. Yazarın katılmadığım düşüncelerinin de, içinde yaşadığı toplumun değer yargılarının bir sonucu olduğunu anladım. Örneğin yapılan her iyilikte menfaati temel alan, gücü hakta değil de kuvvette bulan bir toplumda yaşayan insandan, bunların aksi bir düşünce beklemek yanlış olur. Buna rağmen Özdeyişlerde hikmetli sözlerin ağırlığı elbette daha fazla.
Batı toplumunda bu tarz eleştiriler içeren eserlerin beslendiği kaynak, insanların inançları ile yaşayışları arasındaki tezattır. Bu gerçek, batı toplumunun Hıristiyanlıktan uzaklaşmasınin da temelidir. Bir de ilahi ölçülere dayanmayip kişilerin düşüncelerine göre şekillenen toplumda elbette hatalar çok olacaktır.
Özdeyişler çoğu noktada yozlaşmış bir toplumun aynası olmuş.
François de La Rochefoucauld, 17.yüzyılda yaşamış bir Fransız yazar.
Eseri okuyunca 17.yüzyılda yazıldığına inanmak güç geliyor. Yazar, nokta tespitlerle ve yoğun eleştilerle bugün düşünülen çoğu duygunun, düşüncenin ölümsüzlüğünü bize gösteriyor. Özellikle insanın kendini beğenmişliği, kibri, hasedi, kendini kandırışını okuyan kişinin yüzüne vuruyor.
Mükemmeliyetçilik budalaları, bu kitabı beğenmeyecektir. Çünkü bu kitapta insanın aslında ne kadar ilkel ve zayıf oluşunun kanıtları var.
Son olarak kadınlar hakkında görüşleri maalesef dönemini yansıtıyor. Bu konuda kendini geliştirememiş olması üzücü olsa da diğer konulardaki gözlem yeteneği hayranlık duymaya yetiyor.
Belki de deliler gerçeğe bizden daha hakim oldukları için delilerdir. Gerçek hayatta karşılaşmadım ama okuduğum kitaplarda derin düşüncelerinin karanlığında dipsiz kuyulara düşenlerin sayısı azımsanamayacak kadar fazladır.
İnsan olduğumuz gerçeği, ölüm gerçeği , bilinmezlik gerçeği, aciz olduğumuz gerçeği düşündükçe bizi daha dibe çeken mevzular. Burada inanç devreye girip kısmi rahatlamalara vesile olsa da durdurulamaz düşünme yetimiz ve cevaplanamayan sorulardaki ısrarımız bizi hayattan soyutlamaya, hayatı anlamsızlaştırmaya yeter.
Günlük hayat alışkanlıklarının esiri olmuş güruhun içinde delirmek çok daha kolay.
Sizlere soruyorum ; akıl sağlığım tamamen yerinde , asla deli düşüncelere sahip olmadım diyen var mı?
Delilik hayatın hiçbir çağında peşimizi bırakmaz. Bir kimse aklı başında görünüyorsa deliliği yaşı ve servetiyle uygun olduğu içindir. La Rochefoucauld
