Rojbaş/Günaydın/Goodmoorning
Raskolnikov ansızın lafa karıştı:
— Niye bu kadar telaş ediyorsunuz? Tam sizin teorinize göre olmuş...
Rojbaş! / Günaydın!
Gün vursun yükünü
Gecenin halkasına
Yol vursun sesini
Uzaklığın pasına
Se s i m e k i b r i t ç a k s a n
t u t u ş a c a ğ ı m !
Sargısızım,
Çoğalırım;
Çoğaldıkça arsızım
Sana yağmur diyorum!
Günaydın! Rojbaş!
Bense mazlum ve yoksulum, Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!
MEZMURLAR 40:17
Günaydın û Rojbaş
“Çünkü öfkesi bir an sürer, Lütfu ise bir ömür; Gözyaşlarınız belki bir gece akar, Ama sabahla sevinç doğar.”
MEZMURLAR 30:5
Günaydın/ Rojbaş
BİRİNCİ MEZARCI
(Türkü söyler.)
Yıllar geçti sinsice sezdirmeden
Yaşım büktü belimi
Attı beni karaya denizlerden
Bir var bir yokmuş gibi.
(Bir kafatası çıkarır atar.)
HAMLET
Bu kafanın bir dili vardı içinde, türkü söylerdi bir zaman. Herif nasıl kaldırıp atıyor şimdi yere, Kabil’in eşeğinin çene kemiğiymiş, ilk cinayetin aletiymiş gibi. Belki de
Rojbaş u günaydın
Ey Xweda hawarê' dilê min bibhîs Kesê bêkes tu yî, ez mame bêkes Hemû dibêjin, kesê Tahir nîn e Xwedê yarê min e, çi hacet bi kes
Ey Tanrım duy kalbimin feryadını
Sen kimsesizlerin kimsesisin, ben kimsesiz kaldım
Herkes diyor Tahir in kimsesi yok
Tanrı benim yarimdir, kimseye ne hacet
