...Roma kültüründeki Yunan etkisinin bir başka örneği ise Tanrılar Panteon'udur. Tanrılara yeni isimler ile hitap edilse de, mitolojik ve görsel açıdan Roma tanrıları, tamamen Yunan tanrılarının karşılığıdır. Zeus'a Jupiter, Ares'e Mars denilmiştir. Ayrıca Yunan kültüründeki kahinler de Roma mitolojisinde yer alır.
Sayfa 21Kitabı okudu
Oraya Mezopotamya, İskandinav ve Mısır’ı da ekleyelim
“Mitoloji delisi oldum, özellikle Yunan ve Roma Tanrıları.”
Sayfa 79 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Tarih kesin sınırlar çizmekten kaçınır. Ne alçaklıkların döndüğü huzurlu dönemler, ne asaletten geçilmeyen karışık zamanlar vardır. Çöküş anlarında yiğitçe fikirler çoğalır; gücün doruğa çıktığı zamanlar ise entelektüel açıdan fakirdir. Her şey karışır, iç içe geçer ve kendi kafamızda tasarladığımızdan başka bir gerçeklik yoktur.
Çirkefe bulanmış
Sayfa 345 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 272 Başlangıç metniKitabı okudu
Ne muzırdır şu Yunan tanrıları.
Öylesine sık gülerler, öylesine alaycı gülerler ki, birçok Yunan-Roma uzmanı onların bu davranışı karşısında şaşırıp kaldığını dile getirmiştir.
Roma Tanrıları
Roma mitolojisindeki boşlukları doldurmak amacıyla Yunan mitolojisi Roma mitolojisine uyduruldu ve en sonunda Romalılar Yunan mitlerini geniş ölçüde benimseyip uyarladılar.
Her ne kadar Romalılar Yunan mitolojisinden yoğun bir şekilde alıntı yapmışlarsa da, tanrılar ve tanrıçalar için kendilerine ait isimleri korudular.
Sayfa 29
Antik Yunan ve Roma Hikayeleri - Emilie Kip Baker
"...Çalınan ateşi alanlar cezalandırılmadıkça Zeus tatmin olmayacaktı. Bu yüzden tanrıları konseye çağırdı ve bu arzusundan onlara söz etti. Tanrıların hiçbiri insan ırkının felakete uğramasını istemese de, Zeus'un isteğine karşı çıkmaya cesaret edemedi. Böylece kendilerine sunulan planı uygulamaya razı oldular ve çok geçmeden insanoğlunun yaratıldığı aynı kilden kadın adını verdikleri canlıyı var ettiler."
Sayfa 27 - Altın Bilek YayınlarıKitabı okudu
Cağnım İnanna
Sümer tanrıları içinde hakkında en çok öykü yazılan Aşk, Bereket ve Savaş Tanrıçası, Venüs yıldızını simgeleyen İnanna'dır. Sümer şairlerine göre o göğe ve yere egemendi, toplumun süsü, Sümer'in neşesiydi. İnanna Ay Tanrısı'nın kızı, Güneş Tanrısı Utu ve Yeraltı Tanrıçası Ereşkigal'in kardeşidir. Akadlarda İştar, Musevilerde Astarte, Yunan'da Afrodit, Roma'da Venüs adını alarak yüzyıllar boyu çeşitli toplumların efsanelerine konu olmuştur.
Sayfa 90Kitabı okudu
Soru 16 : Zeus'tan olma tanrılar kimlerdir, ve nedir öyküleri, nitelikleri?
Zeus'un dört oğlu Apollon, Ares, Hephaistos ve Hermes'tir:
APOLLON — «Tanrılar içinde en Yunanlı olanı» Apollon, Yunanistan'a çok eski çağlarda KüçükAsya'dan geldi. Leto, ikiz
kardeşler Artemis ile Apollon'u Delos adasında doğurmuştu. Apollon'un sık sık rastlanan
“Tanrıya inanır mısın? Hangi tanrıya? Dünyanın her tarafında ve tarihin her noktasında binlerce tanrıya tapıldı. Çoktanrıcılar (polyteistler) aynı anda bir sürü tanrıya inandılar (theos Yunanca “tanrı" ve poly Yunanca “cok" anlamındadır). Wotan (veya Odin) Vikinglerin baş tanrılarıy- dı. Diğer Viking tanrıları Baldr (güzellik tanrısı),
Sayfa 11
“Antik Yunanların on iki Olimposlu tanrısı da aynı şekilde iktidar yapılarını, insani nitelikleri ve doğa olaylarını yansıtır. Örneğin tanrıların kralı Zeus, aynı zamanda gökyüzünün tanrısıyken, sürekli sadakatsizlik ettiği karısı Hera, evlilik doğurmanın koruyucusuydu. Yunanlar, insanlara özgü yıflıklardan ve budalalıklardan, şehvetten, gururdan, öfkeden, kıskançlıktan fazlasıyla hakkını alan tanrıları hakkında pek çok hikâye anlatmıştır. Romalıların da Yunan tanrılarına benzer kendi tanrıları vardır ve Roma imparatorları kendilerinin sık sık yarı ilahi konumlarda olduklarını varsaymıştır. Hinduizm Hindistan'da MÖ yaklaşık 1500'den itibaren ortaya çıktı. Onun da bazıları birbiriyle evli olan, bazıları bir dizi farklı "avatara”yani farklı tecellilere sahip bir tanrılar panteonu vardır. En önemli tanrıların üçü, yaşam ve ölüm döngüsünü temsil eder: Brahma yaratıcı, Vişnu koruyucu ve Şiva yok edicidir. MÖ muhtemelen 1200'de ortaya çıkan Zerdüştçülük, yaşamı iki tanrı, bir "bilge tanrı" ile bir "kötü ruh" arasındaki mücadele olarak betimliyordu. Farklı tanrı ve tanrıçalara belirli özellikler, nitelikler ve güçler yakıştırmak, insanların kendi durumlarını kavramaya çalışmalarının bir yoluydu.”
Say Yayınları
