Demem o ki...
Kur'an'ı Kerîm'de okudum, okuyorum da. Roman, hikaye de okurum, belirli aralıklarla. İlmihal, hadis kitapları karıştırırım sık sık. Şiir ile aram eskisi gibi olmasa da kopmuş değil. İslam büyüklerinin kitapları, menkıbeler, akaid kitapları da okurum. Yer yer siyasi, biyografi tarihi kitaplar da okurum. Kısacası aklımın yettiği her türü okurum.
Ne mübarek Mushaf-ı Şerif'i okudum diye çok dindar oldum, ne Nazım'ı, Dostoyevski'yi okudum diye komünist. Tarih kitapları okudum diye tarihçi kesilmedim milletin başına, siyasi kitaplarda okuma yapmak için illa kendi "görüşüm olsun" demedim.
Okuduğum bütün kitapları laf olsun, torba dolsun diye okumadım. Kapağı kapatınca düşündüm hep. Bana yararını, kattıklarını düşündüm. Hala bu minvalde okurum. Belki az, ama öz.
Demem o ki, aklı kıt olan insan okuduğun kitaptan bile yaftalar seni. Onun fikri sabittir, değişmez. Dini paylaşım yaparsın, yargılar. Roman-hikaye-şiir paylaşırsın, önceki paylaştıklarına laf eder. Ne yapsan memnun olmaz, olmayacaktır da. Gelişime, değişim ve dönüşüme, kısacası hakikate kör ve sağırdır.
Siz her türden bol bol okuyun. Okuduğunuzu anlama yolunu tutun. Araştırın. Fikri sabit, görüşü sabit olmayın. Gelişim böyle başlar ve sürer.
915.jpg){kind=small}
İyi ki doğdun Aytmatov
Bugün 12 Aralık. Büyük Usta Cengiz Aytmatov'un doğum günü. Ben bu vesileyle Aytmatov'un vefatı üzerine kaleme aldığım yazımı 1000 Kitap okuyucularıyla tekrar paylaşmak istiyorum. Herkese iyi okumalar...
AYTMATOV'A VEDA
"Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!"
Aytmatov'un ölümü üzerine hissettiklerimi anlatmak çok güç.
ROMAN OKUDUM SENİ DÜŞÜNDÜM
“Bende tarçın sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında
Ayrılık lafları etme sevgilim
Önümüz Temmuz önümüz Ağustos nasıl olsa”
Sayfa 102Kitabı okudu
ROMAN OKUDUM SENİ DÜŞÜNDÜM
.
Ben de tarçın sen de ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında
...
Sayfa 102 - YAPI KREDİ YAYINLARI 35. BASKIKitabı okudu
Oturdum kendi kanburuma bakıyorum!
Ne yazacağım, nasıl yazacağım bilmiyorum...
Ağlamaktan, yok yok ağlamak denmez buna kendimi parçalamak denebilir sanırım.
Ne okudum, neyi okudum, nasıl birşey okudum; uzun bir süre düşündüm.
Kendi kamburlarım neydi? Kendime kambur ettiklerim?
Ahhh Acibe! Ben seni nasıl unutacağım. Acını yüreğimden nasıl sileceğim. Hayata ve dünyaya nefretim arttı. Şimdi en az senin kadar nefret ediyorum. 35. Yaşıma adım adım ilerlerken, senin seçtiğin ölümü, ölümünle hayata attığın golü(zira 'O' kişinin pek umrunda olmadı) unutmayacağım. Ahh beee keşke keşkee diyeceğim sen aklıma geldikçe...
Müsemma.....
Bugüne kadar gerçekten nefret etmemişim, aslında nefret şuan sana duyduğum şeymiş...
Kitaptaki her karakter için yazılacak uzun uzun cümlelerim ve hislerim var ama cidden takatim yok.
Esra Kahya nasıl birşey yazdınız siz böyle, ağladığım başka bir kitap okuduğumu hatırlamıyorum daha önce. Boğazımdaki düğümlerin sebebi sizsiniz...:)
Kaleminize, kurgunuza hayran kaldım. O mektuplar, o karakterler, o isimler... Her karakterin hissini O'ymuş gibi yazmanız, hissettirmeniz. Asla bir kez okuyup bırakmayacağım bir kitap... Lütfen hep yazıyor olun, lütfen!
Esra kahya b. kalbinize, kaleminize sağlık....
-Anlatsana, ne yaptın on beş gün?
-Okudum, yazdım, seni düşündüm.
Sayfa 434 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
ROMAN OKUDUM SENİ DÜŞÜNDÜM
“Bende tarçın sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında
Bir nehir şu tutuk konuşan cumartesi
Üstünde iki yonga: Çarşamba bir de cuma
Ayrılık lafları etme sevgilim
Önümüz Temmuz önümüz Ağustos nasıl olsa.
Kolkola yürüyoruz tek tük öpüşüyoruz
Sonra ayrılıyoruz korkuyoruz da.
…
Cemal Süreya
