Konu olarak oldukça şaşırtıcı bir öykü. Bence Jules Verne (daha önce Ay'a Yolculuk kitabını okumuştum) yine aynı sci-fic evreni bu kitabında da kurmuş diyebilirim. Bilim ve olağan dışı hikayeleme iç içe geçmiş olduğu için aslında bazen olmayacak konuları oldurmaya çalışan ya da onları bilimsel temele dayandırma çabasında olduğunu söyleyebilirim. Kitapı üsluptan ayrı bir yerde değerlendirmemiz gerekirse bence vurgu yaptığı konu oldukça güzel. Kitabın derdi bence insan olarak yaşamımız için nelerden vazgeçmeyi göze alıyoruz? Hatta belki bir tık daha derinlemesine baktığımızda belki Tanrı gibi vasıflarımız olduğunda, üstün yeteneklerimiz olduğunda kendimizi hayatın neresinde konumluyoruz? Nelerden vazgeçebiliyoruz? Örneğin kendi çocuğumuzdan vazgeçebilir miyiz? Hatta Tanrısal özelliklere sahip bir karakter olan Zacharius Usta nasıl bir karar verecek bunun ikilemini görüyoruz. Hikaye akışı hızlı ve bir yerler bağlanıyor o sebeple bu aslında okuyucuya kitabın sonunda sorulmuş bir soru değil belki sadece yazarın karakterine sorduğu bir soru. Belki de kendisine sorduğu bir soru. Kitap konusunda Zacharius Usta dillere destan olmuş bir saat ustasıdır. O güne kadar yaptığı saatlerden birinin durduğu görülmemiştir ve bu usta adam oldukça yaşlıdır. Yaptığı saatler çalıştıkça o da yaşayacaktır ta ki saatlerin sırasıyla durduğu bir güne kadar. İşte o günden sonra her şey değişir. Hem Zacharius Usta için hem çırağı için hem de kızı için... Bence güzel bir yolculuk oldu bu kitapla çıktığım yolculuk o sebeple tavsiye ediyorum.
Zacharius UstaJules Verne · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202119,9bin okunma
Yazmak benim için bir direnişe dönüşmüş artık. Yazmasam hayatta olduğuma kendimi ikna edemeyeceğim sanki.Yazabildiğim sürece varım, varsam yazmalıyım. Mektup, makale, şiir, öykü, roman, şarkı...Yeter ki yazmak olsun.
Esra Kahya'yı yani yazdığı hikâyeleri sanırım birkaç yıl önce tanıdım. İlk öykü kitabi “Benim Rüyalarım Hep Çıkar” henüz yayımlanmamıştı. İnsanı başka dünyaların içine sokan, derin ve etkileyici öykülerini çeşitli dergilerde okuyordum. Bir roman yarışmasında derece alan “Kambur” kitabını güçlükle temin etmiş son cümlesini bitirdiğimde
Üç hikayeden oluşan bir kitap. Önsözde çevirmen Gülperi Sert'in yazdığına göre ise iki novella ve bir kısa hikaye var kitapta. Biz novellayı sıklıkla kısa roman ya da uzun öykü olarak tanımlarız ama önsözde bu tanımın içini çok güzel doldurmuş Gülperi Sert. Şöyle diyor; ''Novellanın konusu günlük hayattan bir kesit olabileceği gibi,
Kahve,bal,otlu börek,sütlaç,dut desem ne diyor yahu bu kadın sofra hazırlığı mı dersiniz ama durum hiç öyle değil. Her biri bir öykünün aklımda kalacak bir öğesi olucak galiba.
Ah kadınlar ! Kadınlarımız...
Kadın olmanın ne kadar zor olduğunu, yaşanan her mağduriyette bir kez daha tokat gibi çarptığı şu devirde bıkmadan, usanmadan kaleme alan yazarımıza selam olsun.
Çocukken, genç kızken,orta yaştayken,yaşlanmışken hatta ölürken bile kadın olmak imtihandır.
Kitapta 13 ayrı yaştaki kadının hikayesi bu. Bazen çocuk babası tarafından terkedilen,yada annesini yıllar sonra görüp sevgi göremeyen,yaşlı annesine bakıp hayatını erteleyen,annem gibi olmayacağım deyip evden kaçan,eşi tarafından satılan, akrabasının tecavüzüne uğrayan ve daha niceleri.
Sözün özü öykü kitabı olarak geçsede roman tadında bir eserdi benim için.
Bir oturuşta okunurda kolay unutulmayacaklar arasında yerini aldı bile.
