Bu roman sanki TESS GERRITSEN'in kaleminden çıkmamış gibiydi. Yani tamamen yabancıydı. Aksiyonu azdı, akıcılığı bütün sayfaları kaplayıp okuyucuyu içine çekmiyordu. Diğer romanlarına göre bu bayağı renksizdi. Fakat konusu yaratıcıydı. Üslubu ise heyecansız ve cansızdı. Sonu belli olan bir romandı açıkçası. Yazar; okuyucuya merak, heyecan, adrenalin aşılamalıydı. Romanı merak ederek, heyecanlanarak, nefes nefese okumadım. Oysaki TESS GERRITSEN romanlarını büyük bir heyecanla okuyordum. Yazarı ne yazık ki bu romanda düşük, amatörce buldum. Fakat okuduğuma pişman mıyım? Elbette değilim. Sadece TESS GERRITSEN alışılmışın dışına çıkıp, sonu belli olan bir romanla karşıma çıkınca şaşırdım.
Alacakaranlık romanının ikinci serisi de okunulmayacak gibi değildi. Okurken adeta ikinci serisi de birinci serisi gibi okuyanı nefes nefese bırakıyor. Adrenalini, heyecanı ve temposu bol bir kitaptı. Yazarın kurgusu kanınızı donduruyor. Asla kitabı bırakmak istemiyorsunuz, bir sonraki sayfaya geçmek için can atıyorsunuz. Yazarın üslubu da akıcı olunca, roman kendini okutuyor. Bu seriyi okumak için geç bile kalmışım, keşke daha önce okusaydım demekten kendimi alamadım sayfaları çevirdikçe. Fakat, Edward'ın bölümleri biraz daha fazla olsaydı keşke. Yine de yazarı tebrik ediyorum başarılıydı.
"Kitap çok kalın." diyebilirsiniz ama emin olun içindekilerde bir o kadar fazla. Türk polisiye roman çıtasını uluslararası bir seviyeye çeken kitap ve yazarı övgüyü fazlasıyla hak ediyor.Ayrıca kitapta kadim şehrimiz İstanbul'un tarihi hakkında inanılmaz bilgiler müthiş bir tatlılıkla okuyucuya sunuluyor.
Ay-Yıldız sembolünün tarihi boyutunun hiçte ilkokul sıralarında öğrendiğimiz gibi olmadığını öğrendiğinizde ise ne kadar köklü ve tarihi bir coğrafyada yaşadığımızın daha çok farkında olacaksınız. İyi okumalar...
734 sayfalık kitabı elime aldığınızda gözünüz korkacak diye lütfen hiç düşünmeyin bile. Bir kere yazarı Işıl Parlakyıldız . Yani onun kitapları su misali akar aktıkça da alır götürür sizi kelimelerinin anlattığı yerlere. Duygu ve Alim'den sonra bu kitabı da kesinlikle yanıltmadı beni. Yine muhteşem ötesi tutkulu bir aşkı kendine has uslübu ile anlatan yazarımız harika bir roman yazmış. Buyurun zevkle okuyun.
Bu kitap, Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk romanıydı. Yazarın bütün romanlarında olduğu gibi karakterler sevimli, samimi ve doğal. Yedike ve ailesinin yaşadığı ilginç olaylar ve komşuları Abutalip Kuttubayev anlatılıyor... Romanın biraz bilim-kurgu havası katan kısmı da var; yeni bir gezegen keşfedilmesi. Aytmatov bunları güzelce harmanlayarak okuyucuyu sıkmayan, akıcı bir roman yazmış.
Bu romanda olay örgüsü güzel fakat asıl beğendiğim ve dikkatimi çeken sahne:
"Mankurtlaşma" anlatılırken annesini tanımayarak vuran gencin dramı...
Kesinlikle okunmasını tavsiye ederim. Aytmatov'u, usta yazarı, saygıyla anıyorum.
Entrikalarla dolu ve kadınlar arası çatışma yüklü. İnsanlar üzerinde pisikolojik baskı kurarak kadınların yönettiği sarayı ve padişahları anlatıyor. Ve gizemli ölümler. Eski aşk, şimdi ki hizmetkar derken sürükleyici bir kitap. Bana kalırsa Nurbanu Sultanla hiç bir zaman birbirlerini sevmedikleri gibi, Sultan Muratı'da hiç bir zaman sevmemiş. Ülke idaresinde bulunabilmek için, türlü entrikalar çevirerek gözde ve eş olmayı başarmış, Safiye Sultan. Üç ciltlik bu kitabın yazarı olan Ann Chamberlin bu kitabı yazarken, Osmanlıyı padişahlardan çok el altından kadınların yönnettiği olgusunu vermesi düşündürücür. Osmalı kimseden yardım almadan ve kendi ayakları üzerinde 600 yıl durabilen tek devlettir. Bu gibi romanları sadece tarihimizin dışardan bakan gözlerde ne gibi bir intiba bıraktığını anlamak, yada aslında Osmanlıyı nasıl görmek istediklerini anlamak, akıl almaz işlerden Osmanlının nasıl korunmuş olduğunu öğrenmek için okuyorum. Roman olarak sürükleyici bir kitap.
AYGÜL
