Orwell Gözünden Edebiyat: Bir Seçki
Edebiyat olmasaydı ne olurdu? Hiç düşündünüz mü? Şiirin, romanın, öykünün, tiyatronun, mektubun, makalenin olmadığı bir dünya hayal edin.
İngiliz romancı ve felsefeci 
Lars Iyer "Edebiyat olmadığında Trajedi'yi de Devrim'i de kaybederiz." diyor. Bu düşünceye katılmadan edemiyorum. Girişte sorduğum soruya benim cevabım ise şöyle olurdu:
“İstediğin kadar saksağan vur vurabilirsen, ama unutma, bülbülü öldürmek günahtır.”
Tüm zamanların en sevilen hikâyelerinden biri olan, kırktan fazla dile çevrilen, Oscar ödüllü bir sinema filmi için temel oluşturan ve yirminci yüzyılın en iyi romanlardan biri seçilen Pulitzer ödüllü 
Bülbülü Öldürmek , Amerika’nın acımasız bir önyargı ile zehirlenmiş güneyinde geçen, sürükleyici, yürek burkan ve dikkat çekici bir büyüme hikâyesi. Büyüleyici güzellikler ve vahşi eşitsizlikler dünyasında haksız yere korkunç bir suçla suçlanan bir “zenci”yi savunmak için her şeyi riske atan bir adamın hikâyesi çocuk kahramanın gözünden anlatılıyor.
Şefkat dolu, dramatik ve düşündürücü Bülbülü Öldürmek okurları insan doğasının köklerine; masumiyet ve deneyime, nezaket ve zulme, sevgi ve nefrete, mizah ve pathosa götürüyor. 
Harper Lee 'nin her zaman basit bir aşk hikâyesi olarak gördüğü romanı bugün Amerikan edebiyatının bir şaheseri olarak kabul ediliyor .
Romanı Savunmak
Kötü kitaba iyi demek gibi ölümcül bir günah işledikten sonra geriye dönüş yoktur.
Sayfa 13 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
445 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
1920 yılında doğan 
Mario Puzo İtalya’nın Napoli şehrinden ABD’ye göç etmiş, son derece yoksul bir ailenin çocuğudur. 1953 yılında yazdığı ilk kitabı Dark Arena ve diğer kitaplarının okunmaması, hedeflediği parayı kazandırmaması Puzo’nun canını sıksa da asla yılmaz. Sonunda çocukluğunu geçirdiği bölgedeki gözlemleri, gazetecilik yaparken ilgilendiği
Kemal Tahir'in evinde yapılan açık oturuma Kemal Tahir'den başka, Orhan Kemal, Mahmut Makal, Talip Apaydın ve Fakir Baykurt katılırlar. Tartışma sırasında, Kemal Tahir dışındaki romancıların tümünün, romancılığı ülkenin kalkınma savaşımının bir parçası olarak gördükleri dikkat çeker. Orhan Kemal, "Bu tip romanlar yazmakla, fiilen mücadeleye katılmış oluyorum," demektedir; Mahmut Makal da köy romanı yazmanın bir tür "memleket romancılığı" olduğunu söylüyordur. Kemal Tahir ise tezini tek başına savunmak zorundadır: "Bence romancı, romancılığı varlığında taşır. (...) Köy romancısı, şehir romancısı olmaz. (... ) Sanatçının bir üslubu vardır.'' Kemal Tahir'e sert çıkışlarda bulunan Orhan Kemal, onu "Balzaclık, Dostoyevskilik tutkusu içerisinde" görüyor, "Kemal Tahir'den ben, aydınlık, ileri, yurdumu ileriye götürecek olumlu tipler istiyorum," diyordur. Giderek tansiyonun yükseldiği toplantıda çıkan kavgayı Aziz Nesin yatıştırır.
Sayfa 109 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
