‘Bir kere olan bir daha asla tekrarlamaz. Amma velakin iki kere olan mutlaka üçüncü defa da olacaktır…’
* Bu alıntı, ileri ki satırlarda kendisini mükemmel bir yerde gösteriyor. Direk, metnin ve konunun geçtiği yeri anımsatıyor. Mistik ve Fantastik bir kitap olmasının yanı sıra çok hayatın içinden; bir kitap okumuyor adeta bir grup insanla yolculuk ediyor; rüzgara göz kırpıyor, güneşle yeryüzüne anlık meydan okuyorsunuz… Maneviyatın gökyüzü, yeryüzüne kucak açıyor. Eşsiz bir deneyimdi/
‘Şu okyanusa bir bakın, Bay Profesör. Gerçek bir yaşama sahip, öyle değil mi? Onun da öfke duyduğu anları, sevgi gösterdiği anları yok mu? Dün o da bizim gibi uyuyordu. Ve şimdi sakin bir geceden sonra yavaş yavaş uyanıyor!’