Rübai II
Dal goncayı bir sabah açılmış buldu ,
Gül melteme bir masal deyip savruldu
Dünyada vefasızlığa bak; on günde
Bir gül yetişip, açıp, solup kayboldu.
Önsöz
Arıyor isen eğer aşkı, aşk içre git,
Gel gönül denizine; derede işin ne?
Hz. Mevlana'nın Rubaileri, çev.: Şefik Can, C. II,
Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1991, Rubai No; 1746.
Sayfa 9 - Elis YayınlarıKitabı okuyacak
LV
Gene gel, gene gel, her neysen, ne etmişsen gene gel; kafirsen, ateşe tapıyorsan, puta tapıyorsan gene gel.
Bu bizim kapımız, bu bizim eşiğimiz, ümitsizlik kapısı, ümitsizlik eşiği değildir; yüz kere tövbeni bozmuşsan gene gel.*
* Bu rubainin, baba Afdal-i Kaşi’ye aid olduğunu söyleyenler varsa da onun neş’esine uymadığı gibi çağında yazılan ve
Baba Tahir-I Uryan; Âlemin Manevi Yorumcusu
Modern dönemle birlikte felsefe analitik, empirik pozitivist mantığa indirgendiği için iflas etmiştir. Felsefe artık burada “bilgi/bilgelik sevgisi” değildir. Hele hele geç kapitalistleşen ve pozitivist depremin şoklarını yeni hisseden Ortadoğu toplumları için felsefe, dini ve manevi geleneklerle mücadele etme, onları tasfiye etmenin bir aracına
Eğer bir lokma ekmek peşinde koşuyorsan, sen bir ekmeksin!
Can cevherini arıyorsan bil ki can cevherisin!
Benden şu nükteyi işit -eğer idrâk edersen-:
Aradığın şey ne ise, sen de osun.21
21 Mevlânâ, Dîvân-ı Kebîr, II, s. 1432 (1817. rubâî).
Bu rubâî ile bâzı farklarla beraber benzerlik arzetmektedir.
Krş. Minhâcü'l-Fukarâ, s. 142.
Sayfa 293 - MARMARA ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ VAKFI YAYINLARI - 2. Baskı - Haziran 2015 - İstanbul
