Menim ‘âlemde sultânım ‘Alî’dir
Menim mîr-i cihân-bânım ‘Alî’dir
Ne Dârâ tanıram men ne Skender
Menim Fagfur u Hakanım ‘Alî’dir
Behişti zâhide verdim ser-â-ser
Menim gülzâr u Rızvân’ım ‘Alî’dir
Söz konuldu bahse
Mevzu yine gecenin zifirinde
Ey kelam'ı kalem'im
Yine gömüldü beyaz geceye.
Azizim tartmak lazım hakikati
Söz mü ? ağır
Gecenin sesi mi? diye.
Sükuta bağlamalı
Terazinin kefesini
Hay benim gülü bülbülüm
Nazeni endamı güzelim
Çal yine tamburunla
Sabâ makamında 'la
Sussun sabahlar
Dinlesin ruh'u revanım.
NESLİHAN KÖSE