"Okuduğum kitaplar da hep sıkıntılı yazarların kitapları."
Edip Cansever'in bu sözü hiç aklımdan çıkmadı. Sonu başlangıç yapan o güzel insan Tezer Özlü'nün bir başka dostuna yazdığı mektupların yer aldığı bu kitabın adı aslında her şeyi anlatmaya yeter sanıyorum. "HER ŞEYİN SONUNDAYIM."
Daha önce Leylâ Erbil'e yazdığı mektupları okumuştum. Bu sefer de Ferit Edgü'ye yazdığı çok samimi ve içten duygularını. Mektuplar ve sıkıntılı yazarlar beni kendilerine daha çok çekiyor. Yazarları daha yakından tanımak açısından en sevdiğim kitap türü. Ferit Edgü türün içine sıçayım , bizi yaşamın ucuna götürürse türün önemi yok diyor. O kadar haklı ki. Kitapların türünden çok bizi alıp nereden nereye götürdüğü çok önemli. Tezer Özlü'nün bendeki yeri çook özeldir. Onu okurken insanın içi acıyor, gözleri doluyor. Benim içimde Tezer, Tezer'in içinde ben varmışım gibi. Böyle hissettiren yazarlar ender olduğu için, aramızdaki bağ çok kuvvetli..İçimi dökmeye bile gücüm kalmadı artık. Benim yerime Tezer Özlü hepsini dökmüş..Bir yerden benzer bir şey yakalayınca insan , bir insandan öyle kolay kolay kopamıyor. Terapiler, ilaçlar, hastalıklar. Ve nihayet sondayız. Her şeyin sonundayız.
Mümkünse sevgiyle, kitaplarla kalın...Hayatta bulup bulabileceğimiz en sadık dostlar onlar çünkü !
