❀ DÜNYADA BİR YOLCU GİBİ OL! ❀
Bir gün Abdullah'ın omzuna elini koyan Allah Resûlü, onun şahsında bütün Müslümanlara şöyle nasihat eder: "Dünyada (kimsesiz) bir garip gibi yahut bir yolcu gibi ol!" (Buhârî, Rikâk, 3). Bu hadis, mü'minlere iki kimseyi örnek vererek dünya ile ilişkilerini bu örnekler üzerine düzenlemelerini salık verir. "Yolcu" örneği ile dünyanın gelip geçici bir uğrak yeri olduğu , asıl varılacak ve kalınacak yerin ahiret olduğu vurgulanır . "Garip" örneği ise, ruhların asıl vatanının bu dünya ve bu beden değil , ruhlar âlemi ve ahiret olduğunu ifade eder . Asıl vatanlarından ayrılan ruhlar , dünyada ve bedende iken gurbettedirler ve kendi vatanlarına dönmenin özlemi içinde yaşarlar . İşte mü'min, dünyada tıpkı bir yolcu gibi, kısa bir süreliğine yaşadığını hiç aklından çıkarmaz ve tıpkı evinden barkından uzakta kalmış bir garip gibi, ruhunun gerçek vatanı olan ahirete sürekli özlem duyar.🌿
﴾ Alıntı ﴿
Derinlik sarhoşluğu &Kemal Sayar
Dün yürüdüğün yoldan, bugün bir kez daha yürü” dedi adam, sesini bir bilge edasıyla bükerek, “bak o zaman yeni şeyler göreceksin”. Kaybolmayı göze alarak yürü. Çünkü dünya, sırlarını kaybolanlara açar. Dünyayı kaybetmeyi başaran, ruhunu bulur. Tam tersi de doğrudur hani, çokları dünyayı kazanacağım derken ruhlarını kaybeder!
Rüya bizim içimizde
"İnsanların sevgisini çok fazla kafaya takıyorsun; çok fevrisin, çok hiddetlisin! Sana bir beden veren içine can koyan o yüce el sana kendi anlamsız benliğinden ya da senin gibi anlamsız diğer canlılardan çok daha başka dayanaklar verdi. Bu dünyanın ve insan ırkının ötesinde görünmeyen başka bir dünya, bir ruhlar âlemi var, o dünya etrafımızda, her yerde, o ruhlar hep bizi izliyor, çünkü görevleri bizi koruyup kollamak acı ve utanç içinde ölsek de, hakaretler her yanımızdan bizi vursa da, nefret bizi ezip geçse de melekler çektiğimiz eziyeti görür, masumiyetimizi anlar ve Tanrı bizi en büyük ödülle taçlandırmak için ruhumuzun bedenimizden ayrılmasını bekler. Öyleyse, hayat bu kadar kısa ölümse kesin olarak mutluluğua, ebediyete açılan bir kapısıysa, neden üzüntüye boğulalım?"
Sayfa 101Kitabı okuyor
