Dalgın ve bir uyurgezer gibi yaşıyordun sanki. Sana dikkatli bir ışığında altında bakmayanlar bunları görüyordu sende. Ve sende onların seni böyle görmesini istiyordun. Dokunmasınlar istiyordum. Güçlükle kurduğun bu dengeyi bozmasınlar istiyordun.
Seni sevmek, seni kaybetmekmiş aslında. O uzak kentteki hayatımı öldürüp, senin göğünün altında, senin şehrinde, senin sokaklarında yeni bir hayata doğmakmış.