..Hüzün ruhun bir rengi gibidir. Olgularla ve düşüncelerle ilgisi yok. Güzel hatıralar ve ümitli şeyler de hüzünlü olabilir. Hüzün, daha ziyade insanın faniliğinin verdiği bir ruh kırgınlığı gibidir. Geçmişin dönmeyeceğini, şimdinin ve geleceğin de geçeceğini, içinde bulunan anın tekrarlanamazlığını ve her şeyin bitimliliğini fark eden ruhlar hüzün duyar. 'Hüzün duyabilen her ruh, iyiliğe muktedirdir...
Kemal Sayar