Biz adam olmayız Olric
“Siyah çerçeveli ciddi bir ilân: bu kitap ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların romanıdır; bu kitap, mustarip bir ruhun iç çekişlerinin romanıdır. Sizlere hizmetten şeref duyan yayınevimiz iftiharla sunar:Tutunamayanlar.”
Tutunamayanlar, Oğuz Atay’ın adeta bir kuşağın kullanma klavuzu olarak yazdığı tek
Teknik tabiriyle Hermesçilik Eski Mısır’da Hermes’in ardından kurulmuş olan öğretiye denildiği gibi bu tâlîmin verildiği ezoterik ekollerin çalışma sistemlerine de verilen bir ad olmuştur. Bu öğretinin kalkış noktası hakikatin araştırılmasıdır. Akılları gelişmemiş ya da gelişmeye elverişli olmayan kimseler gerçekleri anlayamaz ve onun yükünü
Kitabın adına baktığımda aslında Sabahattin Ali’nin bu kitapta hayatındaki iki kadından bahsettiğini sanıyordum fakat kitabın kapağına baktıktan sonra ve önsözü de okuduktan sonra Aliye’nin eşi, Filiz’in de kızı olduğunu anladım. Kitabı okurken sık sık böyle seven bir adam var olmuş mudur diye sordum kendime. Samimi, aşk dolu, sorumluluğun rahat hissedildiği cümlelere rastladım. Sabahattin Ali’yi hem bir baba hem de eş olarak burada görmek mümkün. İlk başlarda resmi başlayan mektuplar sonralarda içten bir kişiliği ortaya koyuyor. Bir eş olarak üstüne düşen sorumluluğu yerine getirirken aradaki sevgiyi de ihmal etmeden büyüttüğünü görebiliyoruz. Tam anlamıyla kitaba bayıldım. Mutlaka okunması gereken arşivlerden biri. Hele de Sabahattin Ali sevdiğiniz yazarlardansa bu kitap onun hakkındaki düşüncelerinizi biraz daha netleştirmekle beraber yoğunlaştıracaktır da.
Abartma Tozu
"Bir sabah uyandık ve bizim kasaba toptan
delirdi.
Annem sağlıklı yaşam uğruna evi dev bir
organik tarım alanına dönüştürdü.
Babaannem sevimli, minnoş pansiyonunu
oteller zinciri yaptı.
Babam daha çok para kazanmak için eve
uğramaz oldu.
Kuzenim ata binerken resim yapmaya, flüt
üflerken piyano çalmaya başladı.
Yengem temizlikle kafayı bozdu.
Merhaba herkese,
Kitabın birçoğunu Sabahattin Ali'ye gelen mektuplar oluşturuyor, bir kısmında da kendisinin eşine yazdığı mektuplar var ki bu mektupların hepsini Canım Aliye, Ruhum Filiz isimli kitapta da bulabilirsiniz.
Kitabı yarım bıraktım olarak işaretliyorum ama aslında okudum. Şöyle ki tüm mektuplara tek tek göz gezdirdim ancak hepsini okumadım. Çünkü resmi/samimi her türlü mektubu kitaba eklemişler. Sanki Sabahattin Ali'nin mektup sandığını açmışlar ve ne varsa basmışlar gibi. Bazıları hayatına ışık tutsa da bir kısmını bana okumak doğru ya da mantıklı gelmedi. Çünkü bunlar başkalarının Sabahattin Ali'ye yazdığı kişisel mektuplar ve o kişilerin hayatına bu kadar dahil olmak hem ilgimi çekmedi hem de doğru gelmedi.
Onun dışında Sabahattin Ali'nin hayatına ışık tuttuğu için kesinlikle önemli bir kitap. Ancak bana kalırsa elinize alıp teker teker tüm mektupları okuyacağınız türden bir eser değil.
Bu arada öğrencilerinin yazdığı bazı mektuplar beni duygulandırdı çünkü Sabahattin Ali'nin ne kadar iyi bir öğretmen olduğunu gösteriyordu.
Sabahattin Ali hayranlarına tavsiye ederim ama olmazsa olmaz bir kitap değil daha çok bir belge niteliğinde.
Bu roman söylenecek her övgüyü sonuna kadar hak ediyor. Hayatımda okuduğum en derin, en etkileyici romanlardan biriydi.
Dorian Gray'in Portresi, Oscar Wilde'in “Asla roman yazamazsın.” gibi bir eleştiriye maruz kalması sonucunda yazdığı ilk ve tek romanı. Yayımlandığı dönemde yasaklanmış. Hatta kitapta şöyle bir söz geçiyor: ''Toplumun ahlâka
