Güzel bir yüz için ruhunu şeytana satmış diyorlar.
Avrupa ve Biz
Batı'dan pozitivizmin döküntüsünü almışız. Avrupa insanı hiç değilse Aristo mantığına inanmış. Belki ruhunu öldürmüş, mâverâya sırtını çevirmiş, büyük, ebedî ve mutlak hakikate yabancı kalmış. Bir kelime ile ruhunu satmış şeytana. Ama madde dünyasında zaferler kazanmış. Kıtalara ferman dinletmiş. Ve dinletiyor. Avrupa, yarım. Biz yarım bile değiliz.
Sayfa 241 - İstanbul: İletişim, 2020.Kitabı okudu
Dostum için duyduğum üzüntünün üzerinden kısa bir süre geçtikten sonra, sanki o anı hiç yaşamamış gibi kendi gerçekliğime dönerdim. Soyut dünyamın gölgeleri arasında yine ilerler ve sanki tüm o yaşadıklarım ve hüznünü içimde hissettiğim o an çok uzak bir zamanda kalmış gibi öylesine geride bırakırdım.
Bazen bu durum beni rahatsız ederdi, ne olursa olsun başkasının acılarını da hissetmeye kendimi zorlardım. Ama olmuyordu, bunu nasıl yapacağımı bilemezdim ve hiçbir zaman da öğrenemedim.
Ve o zaman kendimi, ruhunu gölgelere satmış biri olarak görürdüm. Yaşıyor muydum yoksa yaşıyor gibi mi yapıyordum emin olamazdım.
Acaba başkası için de hissedebilseydim, nasıl olurdu? Güzel olur muydu?
Şeytanla pazarlık
Peki ya bu kız? Karanlık odanın bir yerinde kıvrılmış bu kız? O da bir kutuya kapatılmış mıdır?Orada,günlerce olmasa da saatlerce,kendi zavallılığından başka arkadaşı olmadan tek başına kalmış mıdır o da?Sırf oradan dışarı çıkabilmek için ruhunu satmış mıdır o da?
Sayfa 302 - Martı yayınlarıKitabı okudu
Ruhumuzu neye sattığımız da kim olduğumuza işaret eder herhalde
“Faust", bilginin iktidarı uğruna ruhunu şeytana sa- tan kişidir. Goethe'nin Faust tragedyasıyla simgelenen evrensel gerçek ise, gerçekte insanın ruhunu, tarihinin başlangıcından bu yana, şu ya da bu amaçlar için hep satmış olduğu gerçeğidir.
Çeviriler Üzerine Birkaç Kişisel Not/ Ahmet CemalKitabı okudu
