İmam Buhari gece uykudan uyanır, lambasını yakar, hatırına gelen faydalı bir şeyi yazardı. Hatta bir gecede yaklaşık yirmi defa kalktığı olurdu. İlahiyat 1. Sınıf öğrencisi Mert sabah namazına kalkmadığı halde hadis tenkiti yapıyor.
66 yaşında hapis cezası olarak kuyuya atılan ve 15 senelik bu zamanda ezberden öğrencilerine 30 ciltlik el-Mebsut isimli fıkıh kitabını yazdıran İmam Serahsi’ye, sehiv secdesi yapmayı bilmeyen İlahiyat 2. Sınıf öğrencisi Betül kafa tutuyor.
İlahiyat 4. Sınıf öğrencisi Rumeysa Nur'un okumaya vakit bulamadığı kitapları 40 yıl süren ilmî seyahatler esnasında toplayan 600.000 hadisi 16 yılda tasnif ederek 7275 sahih hadisi bize bırakan İmam Buhari, Hasan'ın derin tenkitlerinden kurtulamıyor.
Muhammed İdris er-Razi, hadis için ilk çıktığı yolculuğu yedi sene sürdü.Yaya olarak yürüdüğü yollar bin fersah kadardı. İlahiyat 1. Sınıf öğrencisi Şeyma dolmuşla gidip geldiği fakülte yollarında hadislerin sıhhat durumunu tartışıyor.
Abdullah b. Mesud hadis rivayet ederken yüz şekli değiştiği, nefesi kesildiği, titrediği halde, ilahiyat 2. Sınıf öğrencisi Hasan Hadis okurken veya kendisine okunurken bacak bacak üstüne atıyor. Adını bilmediği ama künyesiyle tanıdığı Ebû Hanife'nin binlerce talebesi olup, bunların kırk kadarı müctehid mertebesine ulaşmış olduğu halde bizim ilahiyat hazırlık talebesi Nisa Nur, İmam-ı Azam’ın içtihadlarına kafa tutuyor.
İslam da 14 asırdır anlaşılmak için ilahiyat fakültelerinde zuhur edecek 20'li yaşlardaki Kur'an'ı yüzünden okuyamayan bu müceddidleri bekliyordu zaten...
(Alıntıdır)
Benim de yapmam gerekiyordu o yüzden başlıyorum
*Ben Rümeysa, eski arkadaşlarım bana Rumoş diyordu ama yeni sınıfımda iki Rümeysa olduğumuz için yeni arkadaşlarım soyadımla sesleniyor (eski ve yeni diye ayırmak zorundaydım evet)
*Kitap okumasam muhtemelen ben olmazdım, okumak şu anki kişiliğimi oluşturdu
* 
İçimdeki Müzik okuduktan sonra hayatım değişti
Allah zinaya yaklaşmayın diyor.
Ama sevgilisini çok seven kübra özel hallerini dahi gocunmadan anlatıyor sevgilisine.
Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama emre tesettürlü olan sevgilisinin saçlarını görebiliyor.
Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama zeynep sevgilisini sabah namazına kaldırıyor.
Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama rümeysa sevgilisiyle buluşuyor.
Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama ali her gün sevgilisiyle konuşuyor.
Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama Kübra Zeynep Ali Rümeysa Emre sevgililerine güzel örnek oluyorlar.
Namaz vakitleri uyarıyorlar. Abdest aldıkları zaman akan suyu şalları ile siliyorlar. Cami avlularında buluşuyorlar.
Çünkü onlar evlenecekler?! Allah zinaya yaklaşmayın diyor ama onlar bütünleşiyorlar.
Allah kötü yoldur diyor ama onlar bu kötü yol ile imanlarının yarısını tamamlamayı düşünüyorlar.
Çünkü onlar;
Helâlin değilse helâkın olur ikazını dikkate almıyorlar.
Çünkü onlar;
Haram ile huzur ararsan huzur sana haram olur sözünü duymazıktan geliyorlar.
Çünkü onlar;
Ebu cehil ile başlayan evlilik yollarının sonunu Hz. Ali ve Hz. Fatıma gibi olacağını zannediyorlar.
Ama unutuyorlar;
Gerçek sevgi ateşten korumaktır.
Gerçek sevgi imanın yarısını tamamlayandır
Gerçek sevgi harama girmesine izin vermemektir.
Gerçek sevgi meale tefsir olabilmektir.
Gerçek sevgi el ele tutuşup cehennem çukurlarına VIP giriş bileti almak değildir...
Selâmetle
Kitap alıntısı dışında duygu ve düşüncelerimi paylaşmak istediğim bir dönem(kısa sürecek) Benim nasıl biri olduğum neler yaşadığım burda kimsenin umrunda değildir, kimseyi de ilgilendirmez zaten. Çoğu zaman bunu düşünerek yazmıyorum kendimle ilgili hiçbir şeyi.
Yeni yeni keşfettiğim gerçekten böyleymişim ve buna göre tepki vermem gerekiyormuş diye
Yaşamıma kırgınım. Samimiyetle yaklaştığım her şeyin beni hüzne geri döndürüşüne, tüm sevinçlerimin ödettiği bedellere, var oluşuma, hepsine. Hissettiğim eksikliklerin sebebi olan her şeyi gözyaşlarımla seyrediyor oluşuma kırgınım mesela. Gece olduğunda tek başına hiçbir anlam taşımayan odamın köşesi, düşüncelerimin etkisiyle beraber beni bunalıma sürüklüyor. Yaşadığım her anıma "neden?" diye sormaya devam ettikçe bitkinliğe doğru yol alıyorum, anladıkça da daha derine hapsoluyorum. Ben kendime yetemedim, bu yüzden şimdi de geçici umutlara bel bağlamanın bedelini ödüyorum.
-Rumeysa Uysal