Bu seferki gülümseme kırışıklıkları olan bir maymunun gülümsemesi değildi ama oldukça başarılı bir gülümsemeydi.Yine de bir insanın gülümsemesinden farklıydı. Bir şey eksikti. Kanın ağırlığı mı desem, hayatın acısı mı bilemiyorum. Özsüz gibiydi, bir kuşun değil, bir kanadın hafifliği gibi. Gülümseyen boş beyaz bir safya gibi. Yani tepeden tırnağa sahte hissettiriyordu insana.
Sayfa 8 - İthaki yayınlarıKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
İyi geceler.Ben prensi olmayan bir külkedisi'yim.
Sayfa 53 - İthaki yayınlarıKitabı okudu
İnsanların en zinde olduğu vaktin sabah olduğu da bir yalan. Sabahlar gridir.