Çok yakında küle ya da iskelete dönüşeceksin, bir ihtimal ismin kalacak geriye, belki o bile kalmayacak. İsim dediğin sadece ses ve yankıdır. Hayatta onca onurlandırdığımız her şey boş, çürümüş ve önemsizdir.
Çarşaflara örtülere sarılıp kendimi ısıtayım diye mi yaratıldım? “Fakat bu daha keyifli.” Öyleyse keyif çatmak için mi dünyaya geldin, eyleme geçmek, çaba harcamak için değil mi yani?
Sınırdan girdiğinden buyana ilk kez kendi kabuğunda, tam kendi kılıfı içinde, kendi toprağı üstünde olduğunu iyice anladı. Bu duygu, bütün hücrelerini dolandı.