Sakarya Türküsü
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya
Dünyanın en harika şeylerinden biridir, kitap okuyan kadını seyretmek… Onun kapıldığı dünyaya bir de dışarıdan bakmak…
Bir kadının elinde kitap varsa eğer o kadın ışık saçar, parıldar. Etrafı artık sadece onun parıltısıyla aydınlanır. Güneş, önünde şapka çıkartır.
Bir kadın kitap okuyorsa, dünyanın en güzel melodileri çalınır kulağınızda.
o günler geçip gitti
o günler, kirpiklerimin arasından
toprak her an kendine çekmekte beni
yoldan gelip yetişirler gömülmeme