Büyük kadehlerde karanlık çiçek özsularının karıştırıldığı yerde
Belki hâlâ kırmızı yukarıya yönelerek ortaya çıkar
Artık kokmayan bir pat çiçeği kadehi.
Bu kızıl akik taşının
Keskinliğine baktım, tahammül edemedim
Gürültülü bir kaçış söylemi
Tekerleri delik beygir arabalarının
Kavgada kardeşlerin dövüldüğü zeytin dalını
Parlak atmosferler gibi parlayanlar süpürür
Kendini tekrarlayan alevlenir taşta
Palmiye treni yazı taşır avcunda
...
Aşk seni böyle istiyordu
Az ve küçük
Seni kazanacak olduğum
Yalnızlıkla
Sayfa 132
Bütün hayaller tehlikelere bakıyor
Ve sâdece sen hayalsiz devam ediyorsun
Sayfa 105
Sayfa 36
Cesâret ediyorum: Keşke senin olsaydım
Öyle içten çevrelenmişim ki seninle
Varlığım aynı dokulara sahip
Sen yalnız kaldığında bile
Sayfa 36
Sonsuz fakirleştik
Bir tek sevgide dirilebiliriz yeniden
Hayatımız zâten yamacın eşiğinde
Tekrardan geriye azalan bu beklemektir
…
Sayfa 150
Son gün Tanrı bizi tutuşturacak
Yenilenecek her şey o kutsal görüşmede
Fısıldayan aletin gümş kanadında
Karşılaşılır talih çağrısı gibi sadık muhafızlarla
Yasak halkaların katı suskunluğu
Kardeşçe sezgilerin döküldüğü dudaklar
Olympos’un gülüşünün uçurumlarında geceler
Evrende yankılanan duacının şarkısı
Sayfa 64
Hayatım gölgende ışığa durdu
Şimdiyse hazır bahşetmeye aşktan
Çekerken doğumda annen sancı
İçinde çoğalan ruh da oradaydı
Siyah ve mamur saçlarının güzelliği
Aynı yaza benzeyen başaklardaki gibi
Kışın acı sedası beni suçladığında
Gözyaşlarım dökülür o manzara karşısında
Sayfa 32
Bir düş gördüm bu gece
Eski kederim bekâr ve mutsuzdu
Bir sürüye katıverdim kendimi
Gizli hayâllerle hiç farkedilemeyen
Adımın uçurum kenarını zorlarken
Mavisinin en hassas dokusu
Duvar dibine sığındı
Bir ağaç gibi dallandı görüntü
Sayfa 72
…
Sabah açtığımda gözümü
Uzun gecenin saklandığı yerden
Kımıldamaz duygu ve düşünce
-Gizlediğim yoksa bir kurban mı?
Sayfa 73
...
Cesâret ediyorum: Keşke senin olsaydım
...
Sayfa 36
Ve bizim aradığımız gibi çıplaklık
Bizi kurtaracak olan bir ışık yönlendiriyor içimize
Tuttuğum ellerimden batan için
Senin takipçin olarak beni
Tanrının şehirlerine gönderen kelimelerin hatırası
Benim hayatımdan başka hiçbir şeyi olmayan
Sayfa 149
Ciddi terbiye edilmiş başka kavgalar da tanıyorum
Ölümümle hayatım birer yarış atı
Bu da içinden derin bir kokunun çıktığı bedel
Ölümümün asla özel bir tatlılığa maruz kalmaması
Gizli bir kaçışta hızlı geçen sonbaharım
San mahsülü elinde tutan efendi ve oğlan çocuğusun
Sayfa 67
Ve dahî sûretinden beni esirgeyen
Bir dük gibi taşıdığın adımlarının
Bana sunduğu öfke ve övgüden
Kutsal adını içime diktiysen resimsiz
İmgesini de mühürlersin bu bayrağın
Sonsuz âmin şeklinde.
Sayfa 19