Sonsuz fakirleştik
Bir tek sevgide dirilebiliriz yeniden
Hayatımız zâten yamacın eşiğinde
Tekrardan geriye azalan bu beklemektir
…
Sayfa 150
Sayfa 36
Cesâret ediyorum: Keşke senin olsaydım
Öyle içten çevrelenmişim ki seninle
Varlığım aynı dokulara sahip
Sen yalnız kaldığında bile
Sayfa 36
Bütün hayaller tehlikelere bakıyor
Ve sâdece sen hayalsiz devam ediyorsun
Sayfa 105
...
Aşk seni böyle istiyordu
Az ve küçük
Seni kazanacak olduğum
Yalnızlıkla
Sayfa 132
Bu kızıl akik taşının
Keskinliğine baktım, tahammül edemedim
Gürültülü bir kaçış söylemi
Tekerleri delik beygir arabalarının
Kavgada kardeşlerin dövüldüğü zeytin dalını
Parlak atmosferler gibi parlayanlar süpürür
Kendini tekrarlayan alevlenir taşta
Palmiye treni yazı taşır avcunda
Büyük kadehlerde karanlık çiçek özsularının karıştırıldığı yerde
Belki hâlâ kırmızı yukarıya yönelerek ortaya çıkar
Artık kokmayan bir pat çiçeği kadehi.