Arap ülkesinin ıssız bir çölünde
Gururla yükselmedeydi üç palmiye.
Aralarındaki kıraç topraktan şırıldayarak Fışkırıyordu serin sularıyla bir kaynak
Yeşil yapraklardan bir örtü korumaktaydı kaynağı
Güneşin yakıcı ışınlarına ve tozuyan kumlara karşı.
Uzun yıllar geçip gitti böylece
Uğramadan oralara hiç kimse.
Hararetten kavrulmuş bağrıyla
Hayat bu
Geçmez dediğin zamanlar
Bir bakmışsın geçip gitmiş.
Dinmez dediğin acılar
Kabuk bağlamış
Sızısı kalmış.
Gitmez dedikleriklerin
Rüzgarda savrulan yapraklar gibi
Uçup gitmiş
Hayat bu ya,
Ayrılamam dediklerinle
Kavuşmak rüyalara kalmış.
"Elindeki çay bardağını bırakıp ablasına döndü, oynadıkları lades oyununu hatırladı birden biraz etkilenmişti doğrusu, kazanacağindan çok eminken ablası kazanmıştı,her zaman ne olacağını kestiremeyiz diye düşündü lades oynarken Kendi hayatını bağışlamak maddeside olsaydı çoğu insan zamanından önce ölürdü diye düşüdu.Durdu birden nereden