"Bunca yıl boyunca onun için ne yapacağımı
sorguladığım tek bir an bile olmadı, çünkü hayattayken onu çok kötü bir şekilde hayal kırıklığına uğrattım. Onu hafife aldım. Sahip olduklarımızı hafife aldım. Sahip olduklarımızın
ne kadar nadir olduğunu ya da ne kadar çabuk yok olabileceğini hiç fark etmedim."
Yavaşça tekrar kanepeye çöküyor, dizleri tutmuyor gibi görünüyor
"Onu sevdim," diyor arkasını döndüğünde, akmayan gözyaşları gözlerinden düşmek için savaşıyor. "Onu sevdim ve herkesin içinde ona küçük kirli sırrımmış gibi davrandım, kapalı kapılar ardında ise onu her şeyimle sevdim. Marcus sunduğum kırıntıları kabul etti, çünkü beni o kadar çok seviyordu ki daha iyisini hak etmesine rağmen gitmeme izin veremezdi."
Ne diyeceğimi bile bilmiyorum. Kabul etmekten başka
her şey onun olası bir şiddet patlamasıyla sonuçlanacaktır ve nedense ben de kendimi yüksek sesle tamamen kabul etme ikna edemiyorum.
Her zaman hukukun bir tarafında yer aldım ve tüm uygun kanallar aracılığıyla adalet için yorulmadan çalıştım.
Ama Lana denedi. Jake denedi. Reddedildiler.
YAZDAN ÖNCE
sevgili =yok
yakın ark=T,S,E,E,A
boy=168
ders=7/10
mutluluk=5/10
sevdiği=var(unutamadımmm:( )
1k takipçi=99
"Ama ne yapması gerekiyor? Hayatına devam edip olanları unutması mı?" diye devam ediyor. "Çünkü yasalar, rozetiniz ya da hükümet emri olmadığı sürece canavarlardan intikam almanın yanlış olduğunu mu söylüyor?" Bana doğru
bir adım atıyor ve parmağını bana doğru tutuyor. "Bu kız
yıllarını eğitime vermiş, zihnini sağlam tutmak için kontrolü öğrenmiş bir kız. Ordumuzun ya da kolluk kuvvetlerimizin bile ihtiyaç duymadığı bir şey. Bu adamlar mı? Onun tüm ailesini yok ettiler. Onu mahvettiler. İki lanet çocuk!" Sesi
kesiliyor ve arkasını dönüyor, duyguları onu ele geçirdiğinde bana sırtını dönüyor.
“Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Kim, (mümin) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir.”
