Saatler geçmiyor, bu rüzgâr artık esmiyor
Bana senden kalan hatıralar da yetmiyor
Ellerim üşüyor, fotoğraflar konuşmuyor
Bu zalim dünyada hiçbi' şey beni ısıtmıyor
Bi' sahne kurmuşum, Kadıköy'de buluşmuşum
Seninle ağlayıp saatlerce konuşmuşum
Verdiğim sözleri birer birer unutmuşum
Üzgünüm sevgilim, düşlerimle savrulmuşum
Bu dağ bu karları nasıl taşır, anlamadım
Ben bir kez vuruldum, bir daha hiç kalkamadım
Sevmeyi denedim, afalladım, afalladım
Denedim, olmadı, hiç kimseye inanmadım