MUHAMMED PEYGAMBER İDİ O
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu
Her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu
Oysa sadece yirmi ak vardı siyah sakalında
Durup su içen develeri izliyordu arada sırada
Böylece, deve güttüğü zamanları hatırlıyordu.
Sanki Cenneti görmüş, İlahi
Sabah seni izlemesi için bir melek yolladım peşinden ama düşündüğümden de erken döndü. Ne oldu dedim, bir melek asla başka bir meleği izleyemez dedi...
Sarılırız gönlümle, dertleşieiz uzun gecelerde. Sabah şafağının bizim olacağını biliriz... üzerimize günün doğacağını, gözlerimize ışık vuracağını biliriz. Tamir olmaya başlayan gönlüme derim ki, her insanı aynı teraziye koyma gönlüm, her insan aynı değildir. İnsandan umudunu kesme gönlüm. İnsan vardır seni kıranlar gibi, insan vardır ilaç gibi... insan vardır şeytana ders verecek, insan vardır meleği kıskandıracak...insan vardır aydınlık bir çiçek bahçesi gibi, insan vardır kuru dikenden oluşan koru gibi.
Çiçek kokusunu verecek, diken dikenliğini yapacak, sen aldırma gönlum. Sen yargılayan olma, Sen genelleyen olma. Bir hesap vardır gönlüm, bizim bilmediğimiz bir hesap... ölüm vardır gönlüm, sonrasını bilmediğimiz.
Sen beni gönderdin
Gülün muştusunu vermek için
İsanın doğumunu yaz gibi
Yahyanın sesini kış gibi
Zekeriyanın ürpertisini
İnsanlara
Bir bahar aşısı gibi
Taşımak için
Sen beni gönderdin
Gülün muştusunu vermek için
İsa'nın doğumunu yaz gibi
Yahya'nın sesini kış gibi
Zekeriya'nın ürpertisini
İnsanlara
Bir bahar aşısı gibi
Taşımak için