Bu sabah her yaprak ve dal, ışıltılı bir buz zırhıyla kaplıydı; açık tarlalardaki çimler bile sayısız elmas kolyeyle süslenmişti ve yolcunun ayağı dokunduğunda neşeyle çınlıyorlardı. Kelimenin tam anlamıyla mücevherlerin enkazı ve değerli taşların çarpışmasıydı. Sanki geceleyin yeryüzünün üst tabakası kaldırılmış ve lekesiz kristallerden oluşan bir yatak gün ışığına çıkmıştı. Her adımda, ya da baş sağa ya da sola eğildiğinde manzara değişiyordu. Opal, safir, zümrüt, yeşim, beril, topaz ve yakut vardı.
•Henry D. Thoreau, The Journal, 1837
“Gecenin nasıl bir kargaşadan ibaret olduğu önemsizdi, her zaman sabah olurdu.”
Bir gece inanarak yattım ve ertesi sabah inancımı kaybetmiş olarak uyandım. Tanrı’ya üzgün olduğumu bile söyleyemedim çünkü o artık orada değildi.
Serriyyüs-Sekati buyurdu: "Allah'ı seven yaşar! Dünyaya meyleden şaşar! Ahmak bir kimse sabah ve akşam hiç uğrunda koşar. Akıllı o kimsedir ki, ayıplarını deşer!"
☆Gecenin nasıl bir kargaşadan ibaret olduğu önemsizdi,her zaman sabah olurdu.☆