Ahmet Hamdi Tanpınar'dan okuduğum Mahur Beste, Sahnenin Dışındakiler, Huzur'dan sonra dördüncü eser oldu.
Kitap dört bölümden oluşuyor.
Büyük Ümitler, Küçük Hakikatler, Sabaha Doğru, Her Mevsimin Bir Sonu Vardır.
Büyük Ümitler bölümününde romanın kahramanı ve anlatıcısının Hayri İrdal'ın çocukluğu, çevresi ve gelecekle ilgili büyük ümitleri anlatılır.
Küçük Hakikatler bölümününde Hayri İrdal'in içine düştüğü müşkül durum anlatılıyor.
Sabaha Doğru bölümünde Halit Ayarcı ortaya çıkar ve Hayri İrdal'ın hayat şartlarını olumlu yöne çevirir. Kurulan Saatleri Ayarlama Enstitüsü Hayri İrdal'ın hem ailesini hem de tanıdıklarına iş imkanı olur. Enstitüye eleman bulma konusunda günümüzün üniversite personel alımları örnek gösterilebilir. Personelin yüzde ellisi akrabalardan diğerleri dışarıdan seçilir.
Her Mevsimin Bir Sonu Vardır bölümünde enstitünün lağvedilme süreci anlatılır.
Dönemin sosyal hayatı, toplumun yapısı, insan psikolojisi başarılı bir şekilde gözler önüne serilmiş. Dönemin şartları ve insanların vaziyetleri yer yer esprili şekilde dile getirilmiş. Edebî dil ve orijinal benzetmeler konusunda Tanpınar ustalığını sergilemiş.
Şiirlerinde zaman mefhumunu sıklıkla işleyen yazar bir romanında da saatler üzerinden zaman kavramının öneminin üzerinde durmuş.
Türk edebiyatının önemli eserlerinden biri olan bu eseri herkese tavsiye ederim.
