Yeter ki biz azmimizi ve imanımızı ve bu millete itimatimizi kaybetmeyelim.
Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık adeta bütün insanlara dağılmıştı..Çünkü o benim için bütün insanların timsaliydi
Herkes beni keyfi yerinde, daima gülen biri sanır. Işte bunun için yazılarım çok dertlidir. Hayatımda gosteremedigim teessurumu yazılarımda gösteriyorum.
Dünyada yalnızlık kadar feci şey var mıdır? Tabii yalnızlıktan kafa yalnızlığıni kastediyorum,yoksa dünya bir sürü kuru kalabalıkla dolu ama bizim manevî hayatımızda, maddi hayatımızda bize eş, arkadaş olabilecek insan ne kadar azdır.
"Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni geleceklere yer açsak..."
İsteseler canımı vereceğim çoğu insanı hayatımdan çıkardım.Çünkü yokluklarına üzülmek yaptıklarına üzülmekten daha kolay
Ben dünyada bu kadar güzel gülen, güldüğü zaman bu kadar güzel olan insan görmedim.
Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi, kurumaya yüz tutan ekinlere can veren bir nisan yağmuru gibi birdenbire geldin. Ben bu kadar bol hayat ve saadet yağmuru altında kendimi unutmuş gibiyim.
Resim