...biz kendimizi bile doğru dürüst anlayamıyoruz. Kaldı ki başkalarına, başkaları isterse en yakınlarımız olsun, anlatalım. Olur mu böyle şey? Görülmüş müdür bir insanın bir başka insanın içinden geçenleri tıpatıp anladığı?
Sayfa 24 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Sabaha karşı olan ölümlere bütün ölümlerden beter üzülürüm. Daha bir dokunur bana. Demek derim, her şey gibi, bir ağaç, bir iskemle, bir bina, ne bileyim bi vapur, bir telgraf direği, daha ne aklınıza gelirse düşünün hepsini, her şey gibi o da savaşmış, gecenin karanlığı ile, yeni gelen günde, aydınlık içindeki yerini almak istemiş, ama gücü kesilmiş sabaha karşı. Yenilmiş.
Sayfa 14 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Bugün de geçmiş gitmiş bunca gün gibi başlamıştı, öyle bitecekti. Birteviye aynı minval üzere süregiden hayatımıza ne getirebilirdi ki beklemek boşunaydı. Ama bu, her yebi gelen günden bir şeyler beklemek, ya da beklememek, bu işin boşuna olduğunu bilmekle olmaz ki. Yaradılışına bakar insanoğlunun.
Sayfa 13 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Sevginin daha başka şekilleri de vardı. Sonra neydi sevgi? İki insanın birbirinden hoşlanması, birbirini beğenmesi, görmeden olamaması değil mi? Bir zaman sonra da geçer gider, ardında bir sey bırakmazdı. Çok kere de bir pişmanlık, bir kin kalırdı geriye.
Sayfa 9 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Bütün bunlar, bu kendi kendine var olan, güçlenen, kuvvetlenen bağ dostluktu galiba. Bu kalabalık, kimsenin kimseden haberi olmadığı, kimsenin kimseye aldırmadığı, insanlar arasında ilgilerin iyi niyetlerle başlasa da gittikçe kuvvetleneceği yerde, zayıfladığı, kopuverecek kadar inceldiği, oyalanacak bir şey bulamayan insan için yalnızlığın akşam vakitleri, dayanılmaz bir ağırlık gibi bastığı şehirde, bir dostluk bulabilmek uğrunda niçin, biraz acayip, alışılmamış da olsa, böyle bir yol denemesin.
Sayfa 8 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Öyle bir dostluk ki nelerle karşılaşırsak karşılaşalım, kaybolmasın. Birçok şeye karşı gelmesini bilsin. Akla gelen, gelmeyen birçok şeye.
Sayfa 7 - Varlık YayıneviKitabı okuyor