Yürüyorum el yordamıyla
Karanlık yalnız bir ormanda
Tek ışık belirtim bir yerde
Acıyla ötüşü bir kuşun
Her erkek kadın yüreğini anlayamaz derdi mahalledeki arkadaşları.
Sayfa 93Kitabı okuyor
Bu manken karılar olmasa dünya daha güzel, yaşamak daha tatlı, Melahat daha hırıltısız, dırıltısız olacaktı.
Sayfa 86Kitabı okuyor
Gittikçe beliren dağılan gittikçe aydınlıklarla
Yavaş yavaş uyanan kentlere benzetiyorum seni
Aşkın güzelliği vazgeçmededir
Bilmediğin suların yaman dibi
Başında ilkyazın ağaçlar gibi
Bir gün daha beter büyük güçlenir
Bir sevda büyüyor içimde
Işıktan beter hızlı
Karınca gidişince ağır
Soluğumu kesmiş dinliyorum
Sen gecenin güne döndüğü vakitte
Su yüzünde biçimlenen
İlk ışık parçası
Beni koyup gitme
Seni her zaman düşündüm
Biliyorum güzelsin
Ama ne tanıdım
Ne gördüm