118 syf.
10/10 puan verdi
Kitabın önsözü oldukça uzun fakat sabırla okumanızı tavsiye ediyorum. Çünkü dönemin siyasi hayatından ve adalet sisteminden birçok bilgi içeriyor. Kitabın içeriği hakkında bizi bilgilendiriyor ve daha iyi anlamamızı sağlıyor. Yazar , idam cezasına çarptırılmış bir adamın pişmanlıkları , ailesi , günahları ve hissettiği tüm duyguları kaleme almış. Bir insanın ölüme giden yolda iç sesi olarak hislerini akıcı ve anlaşılır bir dille ifade etmiş. Baştan sona sıkılmadan okuyabileceğiniz bir klasik. Benim çok etkilendiğim kitaplardan biri oldu. Klasik kitap arayışındaysanız bu kitabı kesinlikle öneririm.
Kitapla kalın , keyifli okumalar dilerim.
Katıksız zeka mahsulü!
Franz Kafka'nın okuduğum ikinci eseri. Bu eseri yarıladığım günlerde bahsettiğim gibi okuduğum ilk eseri olan ''Dönüşüm''den dolayı diğer eserleri için gereksiz bir önyargı beslemiş olduğumu bana fark ettiren şaheser oldu ''Şato''.
Normalde incelemelerimde ''okuyun okunmasına vesile olun'' tarzında bir yaklaşımda bulunduğumu takipçilerim iyi bilir fakat bu sefer bunu söyleyemiyorum çünkü bu eser adeta beyin devrelerinizi yakacak ölçüde zorlamaya müsait, içindeki detaylara kafa yordukça sembolizmin uçsuz bucaksızlığına kucak açıyor ve düşünceler içinde daha da kayboluyorsunuz; Baş karakter ile şatoya ne kadar yaklaşırsanız, o kadar uzaklaşıyorsunuz. Dolayısıyla bu eseri bir çırpıda, soluksuz, her an beyin fırtınası yapmadan pasif bir şekilde veyahut içine dalıp gitmeyi tahayyül edeceğiniz vaziyette okumanız mümkün değil. Muazzam bir felsefi alegorik yoğunluk var içerisinde. Kafka okuyucuya dinlenebileceği, soluklanabileceği bir alan bırakmamış-yazıtının yayımlanacağını bilmediğini varsaymak gerek-; bürokrasinin işleyişinin her detayını, her çelişkisini, her ''kusursuzluğunu'' anlatmış. Bana kalırsa bu eser katıksız bir zeka mahsulüdür. sessiz sakin, uzun süre rahatsız edilmeyeceğiniz bir ortamda, açık zihinle ve eserin zorluğuna karşı gösterilmesi gereken yoğun sabırla kitabın kapağını açmanızı önerir iyi günler dilerim.
Harika bir klasik roman... Romanın konusu, akıcılığı ve tabii ki karakterleri çok güzel. Ancak Victor HUGO Paris'teki tarihi yapılarda çeşitli sebeplerle oluşan tahribat karşında oldukça üzgün ve kızgın olduğu için bu romanı yazıyor. Zaten kitapta oldukça fazla mimarı yapılar hakkında ve tarihleri hakkında bilgiler veriyor. Paris ve çevresi hakkında bile belgesel gibi 100 sayfaya yakın bir bolum ayrılmış durumda ve bu oldukça çok sıkıcıydı. Kitabın ilk bölümleri olmasıyla da daha bir sorun teşkil ediyor. Bu bölümleri ki kitabın yarışı eder. Geri kalan romanın kendisi oldukça keyifliydi. Latince cümlelere de bir çok yerde yazılmış dipnotlarla açıklanmış.
Mimarı tarihi ve Paris tarih belgeseli kısımlarını ki 250- 300 sayfa eder sabir edebilirseniz kitap sizin elinize yapışır bırakmak istemezsiniz.
Sabırla okumanızı - gerekirse sıkıcı bölümleri eş geçseniz de kaybınız olmaz- diler iyi okumalar dilerim.
Herkese merhaba!
Üç Silahşor, Alexandre Dumas’dan okuduğum ilk eser oldu. 19. yüzyılda yaşamış olan Dumas, eserlerinde çoğunlukla 16. ve 17. yüzyılın tarihî olaylarını ele almıştır. Üç Silahşor isimli eserinde de benzer şekilde 17. yüzyılda geçen birtakım aşk ve macera olaylarını, o dönemin saray hayatından ve günlük hayatından kesitler
Tarihte ilk kez 1897'de yayımlanmış olan bu eser, günümüzde #işbankasıkültüryayınları #türkedebiyatıklasikleridizisi 'nin 10. kitabı olarak karşımıza çıkıyor.
#maivesiyah hikâyesi, bir matbaa işletmesinde birlikte çalışan yazar arkadaşların karakterlerinin analizleriyle başlıyor ve edebiyat dünyasından yaşam örnekleri sunuyor. İçlerinde biri var ki; Ahmet Cemil... Mai bir gecede duyduğu bir vals müziğinin hülyasına kapılan Ahmet Cemil'in; romantizm, yaşam, başarmak üzerine gösterdiği hayallerin, ümitlerin, çabaların gün geçtikçe nasıl tükendiğini ve Siyah bir gecede o tükenmişlik halini iliklerine kadar hissedişine şahit oluyoruz.
Anakonu her ne kadar hayatın acı sillesini yemiş, ümitleri tükenmiş bir genç delikanlının vicdan muhasebesi gibi gözükse de dönemin toplumuna ait kültürel hayat tarzını da gözler önüne seriyor. Hikâyede 'iyiliğin ve kötülüğün' cinsiyetle ilgisi olmadığını ama 'çaresizliğin' direkt cinsiyetle ilgi olduğunu karakter dağılımlarından anlıyoruz. Yıllar geçse de kitapta okuduğum; 'zavallı kadınlar' tabirini hiç unutmayacağım. Umarım herkes birgün, kadın olmanın çaresizlik değil çarenin direkt kendisi olduğunu anlar..!
Hikâyede, aşırıya kaçan mekan ve karakter betimlemelerinin yer yer olayların önüne geçtiğini söyleyebilirim, sadece biraz sabırla okumanız gerekiyor. #halitziyauşaklıgil 'in ilk büyük eseri kabul edilen bu değerli kitabı okumak isterseniz, şimdiden keyifli olmasını dilerim. Sevgiler...
Demir leblebi yutmuş gibi hissettim bittiğinde,gerçekten Franz Kafka,farkını hissettirmiş kitabında.Kitabın ilk başlarında biraz ağır giden bir dili var ama ortalarında ve sonlarında Kafka düşüncelerini ve kendisinin dünyaya farklı bakış açısını ve zengin düşünce soluklarını sonuna kadar hissettiriyor ...Kendi döneminden bu döneme seslenir gibi sanki...Yargıda yozlaşmayı,kokuşmayı,güc yalakalığını (kadın+para+güc)bu kombinasyonu size o kadar yalın güzel anlatıyor ki içinizde vicdan sahibiyseniz bir şeyler düğümleniyor...Böylesi beyin yakan bir kitaptan sonrasında basit bir şeylerde okumanızı öneririm.Çok düşündürmeyen dinlendiren bir kitap.Beyin motorunuzu serinletmek adına. :)
Okuyacak olanlara sabırla keyifli okumalar dilerim.
