Şanssızlık, insanı alıngan; sürekli acı ise adaletsiz kılar.
Sayfa 74 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bir erkeğin en anlamsız ve çaresiz kaldığı durum istemediği halde sevilmekti, bu, acıların en büyüğü , işkencenin en dayanılmazı olduğu gibi hiç suçsuzken en büyük suçtu.
Sayfa 284 - Can YayınlarıKitabı okudu
''...Beklemek ... Bir saniyede bir insan ölebilir, bir yazgı belli olabilir, bir dünya yıkılabilirdi....Daha ne kadar bekleyecektim...''
Vicdan anımsadıkça hiçbir suç unutulmuyor..
İnsan faydasız olmadığını anladığı zamandır ki, hayatı az çok mana kazanır.
Sayfa 50Kitabı okudu
Bahtsızlık, insanı alıngan, acı çekmek de insafsız yapar.
Sayfa 52Kitabı okudu
Kendi kendime de, "Bundan sonra başkalarına elinden geldiği kadar yardım edeceksin!" diyordum, "Kayıtsız, uyuşuk olmayacaksın artık! İnsan kendinden bir şeyler verdiği zaman yükselir, başkalarının acılarına merhamet duymakla zenginleşir."
Sayfa 55Kitabı okudu
Alçak ruhlu insanlar bir prensin muazzam bir talihi olmasını hoş görürler de, kendileriyle zincire vurulmuş kimselerin en ufak bir hürriyet elde etmesini hazmedemezler.
Sayfa 132Kitabı okudu