Egoma ters düşüyorsun çek git buradan
Yeter üstüme gelme sabrım yok
Canıma tak ediyorsun çek git buradan
Seni başka biri kurtarsın
Kapatsam gözümü boş; patlar şu kulak zarım,
Her söz şaibe dolu, birgün sabrım taşacak.
Ölümden beter korkum, zarardayım, yok kârım,
İftira ki asılsiz, belkide iz kalacak
Gerizekalı insanlarla yaşamı paylaşmak zor ölümü paylaşmak daha zor
İnsanların rahat ve huzurlu hissettiği evin sonralarda "cenaze evi" diye anılması sinir bozucu ve berbat!
"Cenaze evi burası mı?"
"Cenaze sahipleri burada mı?" vs.
Onlar açısından baktığında normal ama benim açımdan hiç normal değildi. Kanayan yarayı parmaklıyorlar gibi geliyordu.
Ben de hepsinin boğazını
Sabrım sabrım yok artık
Sustum sustum konuştular
Kızgın kalmaksa hakkım
Yorgun attığım adımlar
Sırtımda bıçakların sordum ben artık kaç yaşındayım
Büsbütün intihar benim tehlikem içip zehirlensek de
KÜÇÜK ADIMLARLA BAŞLAR
Yine bir huzursuzluğa,
Göz açmak bu bana.
Yine israf gündüzler,
Ömrümden çala çala.
Bu gereksiz insan topluluğundan,
Acaba nasıl kurtulmaca?
Ömrümü sömürtmeye geldim buraya,
Dua
İmam-ı Şazeli Hizbü'ş-Şekva Duası
Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla
Allahım! Yakarışımızın başında, sevip hoşnut olacağın şekilde Sana, en bereketli, en mübarek, en kutlu, en çok hamd ü senalarla hamd ediyor, Seyyidü'l-âlemîn ve Fahru'l-müslimîn Efendimiz Haz-reti Muhammed Mustafa'yı Senin rahmet, bereket ve selâmınla bir kere