Ankara'da Sıradan Bir Düğün
Oturduğum masadan sıkılan gözlerle etrafı izliyorum. Klasik bir salon düğünü işte. Etrafa kısık gözlerle bakıp, bekar oğullarına kız arayan anneler, etrafta koşuşturan çocuklar, uzun süredir görüşmüyoruzlar, niye hiç aramıyorsunlar, sen niye aramıyorsunlar. Ben aramasam sormasam arayacağın soracağın yoklar, çok güzel olmuşsunlar, kıyafetin
Tamirci Çırağı
On yedi yaşında hayalleri ve umutları elinden alınan bir çocuktum. Mutsuzdum. "Mutsuzluğumun sebebi ne olabilir?" diye sürekli düşünüyordum. Liseye başladığım yıl, birçok Türk babasının oğullarını okula motive etme amaçlı söylediği, "Okumazsan seni sanayiye veririm" sözünü babam da beni motive etmek amacıyla söylemişti. Genelde
Kitap okuma sayısını kafaya çok takan okurlara bir anlam veremiyorum. Mesele çok kitap okumak değil, doğru kitapları okuyabilmek ve idrak edebilmek. Ayda x kitap okumuş, hepsi neredeyse çöp. Saçma sapan kitaplar ve saçma sapan yazarlar türedi. Bu konuda kendimi ön yargılı hissetsem de yazmak zorundayım. Peyami Safa, Sabahattin Ali gibi değerler gitti, yerine paçavra yığını kitaplar ve tuhaf yazarları geldi. Necip Fazıl Kısakürek, Edip Cansever, Nazım Hİkmet şiirleri gitti, seni seviyorumdan öteye gitmeyenler geldi. Bu durum edebiyat dünyamız için son derece can sıkıcı.
Tolstoy
“Hayatın anlamsız olduğunu anlayacak kadar akıllı bir tek ben ile Schopenhauer mu var?”
İnsanoğlu var olduğu ilk günden beri hayata bir anlam yükledi ve sürdükleri yaşam onlardan bana intikal etti. içimde ve etrafımda olan her şey, cismani olan ya da olmayan her şey, onların hayat bilgisinin birer meyvesi. Benim tam da hayatı değerlendirmede ve
YÜRÜYÜŞÜN VÜCUDUMUZDAKİ ETKİSİ
İnsan günde sadece 30 dakika yürüyerek hayatında büyük değişimleri başlatabilir. Sadece 30 dakika...
Akşam yemeğinden 1,5 - 2 saat sonra yapılan 30-45 dakikalık hafif tempolu yürüyüşün insanı yormak bir kenara, tüm günün yorgunluğunu aldığını biliyor muydunuz? Bilmiyordunuz ve işten eve gelince çok yorgun
Kendimden bezdim...
Dönüp bakmasaydım diyordum keşke;
Hatırlayanım var mı diye, o ilk tabelaya.
Neyse...
Tepemde duran aya bakakala. Mahalleyi adımladım geceleyin. Sonra bir ses duydum.
İnanır mısın duymam yetti o sesi;
Yalnız olduğumu idrak etmeme...
Önümde bir kedi