Hiroşimadan on yıl sonra bin turna kuşunu tamamlayamadan ölen Sadako Sasaki'ye.. cümlesiyle başlayarak sizi Berlin Duvarından Rusya ya oradan 1940-60 yıllarının Türkiyesi' ne savuran, okudukça üzerine makale yazmak isteyeceğiniz bir kitap. Tarih severlere şiddetle tavsiye edilir.
İkinci Dünya Savaşında Japonya'ya atılan atom bombasından etkilenen küçük bir kız olan Sadako'nun lösemiye yakalanışını çok kısa bir şekilde anlatan gerçek bir hayat hikayesine dayanıyor bu kitap. Küçük yaşında o dönemin şartlarında lösemiyle mücadele eden Sadoko'nun azmi ve duyarlılığını görüyoruz kitapta. Bizim için küçük ve sıradan olan şeylere minnet duymamızı söylüyor. Sadoko'nun ailesi yoksul, dört çocuğu ile geçimlerini sağlamaya çalışıyorken yaşadıkları şehre bir bomba düşüyor atom bombası binbir güçlük ve kayıplarla başka bir şehirde yeni bir yaşam kuruyorlar ancak tefeciler ve vergiler hayatlarını iyice zorlaştırıyor bu sırada Sadako'nun lösemi olduğu haberini alıyorlar en fazla bir yıl ömür biçse de doktorlar aile savaşmaktan vazgeçmiyor ancak maddi durumlarının giderek kötüleştiğini gören Sadako ailesine destek olmak için ağrı kesicileri almıyor. Son anlarında bile mükemmel bir empati ve duyarlılık örneği gösteriyor. Kitabı dil olarak fazlasıyla basit bulsam da Japonların kültürüne ve Sadako'ya bir kez daha hayran kalarak bir çırpıda okudum.
Kitap umudun hikayesini anlatıyor...
1943 - 1955 yılları arasında Japonya’da yaşamış olan küçük bir kızın gerçek hayat hikâyesine dayanıyor.
Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri II. Dünya Savaşını sona erdirmek amacıyla Hiroşima’ya atom bombası attığında, küçük Sadako Sasaki bu şehirde yaşıyordu.
Atom bombasının yaydığı radyasyon sonucu lösemiye yakalanan Sadako,
bombanın atıldığı tarihten 10 yıl sonra öldü.
Efsaneye göre hasta biri bin tane turna kuşu yaparsa Tanrı bu kuşları görecek ve onu sağlığına kavuşturacaktır. Lösemi hastası olan küçük Sadako büyük bir umutla kuşları yapmaya başlar ve her şeye rağmen umudunu hiç yitirmez ama ne yazık ki kuşlarını tamamlayamadan hayata veda eder. Kitabı tekrar okuyabilme fırsatım oldu ki bence defalarca okunabilecek bir kitap dili çok yalın ve bir çırpıda bitirebileceğiniz umut etmeyi öğreneceğiniz bir kitap.
96 syf.
10/10 puan verdi
Acı.. ama gerçek!
Japonya 1945’te 2 atom bombası ile mağlubiyetini ilan etti. Koşulsuz olarak teslim oldu. Savaşın faturası ise Sadako Sasaki gibi masumların üzerine kesildi. Atom bombasının yaydığı radyasyonla binlerce masum insan ya öldü ya da hastalıklarla bir ömür boğuştu. Sadako’nun hikayesi her vicdan sahibi insanı derinden etkiliyor. Aynı zamanda umut etmeyi aşılıyor.
Onun kısacık hayatını konu alan bu kitapta, Sadako’nun gerçek hikayesini bulacaksınız. Yazarlardan biri, Sadako’dan iki yaş büyük ağabeyi, Masahiro Sasaki. Diğer yazar Sue Dicicco, bombayı atan ülkenin vatandaşı. İkisini bir araya getiren ise Sadako’nun hikayesini, uğradığı tahrifattan arındırarak tüm gerçekliğiyle dünyaya anlatmak isteği..
Okuduğum baskının kitabında ise bir de turna kuşunun origamisi nasıl yapılır kısmı var. Bende bir tane turna kuşu yaptım;
“Kuşlar bir mucize yaratabilir..” (sf.34)
2. Dünya savaşı sırasında Hiroşimaya atılan atom bombasinin yaydığı radyosyon sonucu lösemiye yakalanan Sadako Sasaki'nin öyküsü. Kağittan bin Turna kuşu efsanesi der ki; Bir insan hastalandığında , kağıttan 1000 Turna kuşu yaparsa, bunu gören tanrılar bu kişiyi sağlığına kavuşturacaktır. Ne yazık ki Sadako 644. Kuşunu yaparken hayata gözlerini yumacaktır. Yine de arkadaşları kalan 356 Turna kuşunu tamamlayarak Sadako ile gömerler.
Yaşanmamış Bir Hayat ve Turnalar
"Sadako Sasaki, 25 Ekim 1955'te öldü." -s. 75
Kısa, öz, vurucu...
Çocukken geçirdiğim trafik kazası sonrasında iki ağır ameliyat sonrası geçirdiğim günleri bir kez daha ruhumda yaşayarak, Sadako'nun acısını derinden hissettim.
Bir çocuk, oyuncağı ile duygusal bağ kurar. Benimde bir oyuncağım vardı. Sadako ölümüne rağmen, hastalığına ve hayata karşı duruşu ile büyük bir saygıyı hak etmiştir.
Hastanelerde hâlâ iyileşmeyi bekleyen atom hastalarına ve lösemili çocuklara moral dahi verseniz bu bile başlı başına bir iyiliktir.
Her zaman dediğim gibi okuyup okumamak tamamen sizin kendi keyfiyetinize kalmış bir durum.
İyi okumalar.