Biz dua ve niyetlerimizle nefs yani ego aleminden çıkıp, ilahi ipliklerimizle kainata ve kainatın yaratıcısına bağlanıyoruz. O zaman onun bize şah damarımızdan daha yakın olduğunu bir kez daha idrak ediyoruz ve yine o zaman egomuzun küçük dünyasından; onun kırılgan, alıngan ve ölümlü bir bedende ölümsüz bir ruhu idrak edememişliğinden özgürleşiyoruz.