batsın bu şehir, batsın korkunç istanbul
yaratalım en baştan bir medeniyet orda yaşayalım
hücrelerim sana doğru yaratılmış bir insan topluluğu
sen uyursun istanbul uyur, evrendeki her canlı kış uykusuna yatar
bir ben uyumam, gecenin aydınlığı gözlerimi kamaştırır
bir ben uyumam, gecenin yalnızlığı beynimi uyuşturur
şiirler, mektuplar adarım gece boyu sana
tarikata tabi olan bir yaratık gibi ilahiler
bir tek mumlar ve tütsüler şahit aşkımın gecesine
her lahza gülerler bana, çocuk aşkıdır bu kesin diye
kasideler senin olsun, tüm divan edebiyatı yetersiz sana
ancak bir şiir lazım ki , diğer şiirlerin gönlünün kalmayacağı
yansın koca istanbul, yansın iğrenç boğaz
bir medeniyet kuralım ki; sadece
salak çiftlerle dolu
gece olsun, soğuk gecede sokak lambasındaki pervaneler
yansın kül olsun hepsi, batsın müptela meyhaneler
bir sen kal geride yasaklansın unutmak
yarattığımız sırça fanusta ebediyyen varolmak