Merhaba kitap dostlarım tarihi kitaplar okumayı sever misiniz? Kurgu şeklinde olursa tarihi kitap okumak daha keyifli oluyor.
“ Biz toprakları değil, gönülleri fethetmeye gidiyoruz.”
Bugün size 
Gökhan Çelik kaleminden #fatihzamanıveladet kitabıyla geldim.
Şehzade Mehmet’in padişah olmasından İstanbul’un fethine kadar olan dönemi gerçek ve kurguyla harmanlayarak, Fatih’in katıldığı savaşları,aldığı eğitimleri, hocası Akşemsettin’in ve paşaların nasıl kendisine destek verdiğini,üstün zekasını, askeri dehasını ve Allah inancını kullanarak,21 yaşında İstanbul’u fethetmesi anlatılıyor.
“ Lakin mesele sultan olmak değil, sultan olmanın hakkını verebilmektir.”
“ Eğer nereye gittiğini biliyorsan gittiğin yol bedenine zahmet olmazdı.”
“ Saltanat bazen zehirli bir yılan gibidir; dost bildiklerin sana acı zehrini inceden inceye salar da senin bunu anlaman mümkün olmaz.”
“ Nerede kılıcını nerede aklını ve zekanı kullanacağını iyi bilesin.”
“ İman olmadan zaferin lezzeti olmaz.”
“ Savaş herkesle, barış sadece onurlu kişilerle yapılır.”
“ İnsanı ayakta tutan inandığı şeydir, inancın olmazsa hedeflerine koşamazsın.”
Düşmandan yüz çevirmek korkaklıktır. benim ikbalim yücedir. Talihsizlik ise düşmanın nasibidir.”
“ İmkanın sınırını görmek için imkansızı denemek lazım.”
“ Sırları yıkılanın surları ne kadar dayanabilirdi ki?”
Gökhan Çelik
@oasisyayinevi
Şengül Türkkölesi
#fatihzamaniveladet #istanbulunfethi #tarih#fatihsultanmehmet #okudumbi̇tti̇ #reklamdeğiltavsiye #keşfetteyiz
-Neden ölüme bu kadar takmış durumdasın sence?
•Ben olsam 'takmak' kelimesini kullanmazdım.
-Sen ne derdin?
•Takmak fiilinin yargılayıcı bir özelliği var, değil mi? Sanırım 'kararlı' kelimesi daha iyi betimliyor durumu. Periyodik tabloda, alttaki elementlerin en sevdiğim özelliği ne biliyor musun?
Bazıları sadece saniyeden de
Kendin Olmak
Aslında bana sadece bir ipucu verdi: Hayat değişmez, sadece senin ona olan tutumun değişebilir ve bu önemsenmeyecek bir uyum sağlama değildir. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu imkân dahilindeki tek anlamlı uyum sağlama olabilir.
Sayfa 238 - Ren KitapKitabı okudu
"Emin misin? Çünkü içini kendi aletime saklıyo- rum. Kendimi tutmam zor olacak, ama yapabilirim. Peki ya sen?" diye sordu bacaklarının arasına ateşli ve ıslak bir öpücük kondurarak.
Julia inleyerek ileri geri hareket etmeye başladı. "Evet, dilin muhteşem şeyler yapıyor bana."
"Benim yöntemimle yapmalısın Julia."
Sayfa 39
Bu senin yolun ya da yok oluşun.
"Kimse senin nelerle başa çıkmaya çalıştığını,
Neleri yendiğini, yenemediğini,
Kimlerin yanında olmak istediğini,
Nelerin ağrıttığını başını,
Neler hissettiğini,
Neleri hissetmekten korktuğunu, içini,
Senden daha iyi bilemez.
O yüzden dik yürü hep, kendine sadece kendin lazımsın."
Sabahattin Ali
Şu anda İstanbul'da olmak isterdim
Mihrabat Korusu'nun dar yollarında seninle
Yan yana, yana yana yürümek
Birde martıların kanatlarından seyretmek İstanbul'u
Birde sen olacaktın yanımda adamım.
Bakarken Çamlıca'dan mehtaba,
Dinleyecektik en güzel aşk şarkılarını.
Ve ben senin gözlerinde kaybolurken,
Seni seviyorum diye haykıracaktım Marmara'ya
Şimdi yanımdasın belki ama,
Ne Mihrabat Korusunun dar yollarında,
Seninle yan yana, yana yana
Yürüyebildik
Ne de bakabildik Çamlıcadan mehtaba
Ne de dinleyebildik en güzel aşk şarkılarını
Sadece kaybolabildim gözlerinde ama
Seni seviyorum diye haykıramadım Marmara'ya
Kimse senin,
Nelerle başa çıkmaya çalıştığını,
Neleri yendiği, yenemediğini,
Kimlerin yanında olmak istediğini,
Nelerin ağrıttığını başını, neler hissettiğini, neleri hissetmekten korktuğunu, içini, senden daha iyi bilemez.
O yüzden dik yürü hep, kendine, sadece kendin lazımsın...!
Sabahattin Ali
Don Juan, Carlos un değişmesi gerektiği söyler. Carlos, yavaş yavaş değişmekte olduğunu, zamana ihtiyacı olduğunu belirtir. Don Juan, 'Benim konuştuğum, bir anda olan değişme, der. Ve tüm sorunun nerede yattığına işaret eder; 'Sorunun temelinde, senin istediğin kadar zamanın olduğunu düşünmen yatıyor, der. Carlos, düşüncesinde ısrar
Sayfa 231Kitabı okuyor
"Sen şimdi bunu biliyorsun ve Kumru'nun o kadınla aynı eve gitmesine engel olmak istediğimde beni tuttun, öyle mi abi?" diye sordu Uraz burnundan soluyarak.
"Tuttum tabi. Oğlum bunu kızın babası da biliyor, teyzesi de biliyor, hepsi biliyor. Kızın kendisi de öğrenecek, belki de ögrendi bile! Bak anlasana şunu, sen ben biz kimiz ki?
Bizim bu hikayedeki yerimiz ne?" diye sordu Araz sigarasını küllüğe bastırırken.
"Kumru benim..'' dedi ve durdu Uraz.
"Senin ne?"
"Benim... değer verdiğim...bir arkadaşım." deyiverdi sadece. Araz pencereyi kapattı ve Uraz'ın yanına oturdu.
"Ne kadar değer verdiğin?" diye sordu sessiz bir sesle.
"Neyi merak ediyorsun abi? Açık açık sor." Araz sinirle gülümsedi, Uraz'ın bu agresif halleri ona kendi gençliğini hatırlatıyordu. Onda kendini görüyordu.
"Bak bir yıldır her gün hastanedeydin. Bana hiçbir zaman açık açık Kumru'nun sendeki yerini anlatmadın. Bu kız senin için ne? Siz bu kızla birbirinizi ne kadar tanıdınız? Olsa olsa iki hafta, hadi bilemedin üç hafta desen birbirinizi ne kadar tanımış olabilirsiniz ki?"
ZAMAN GÖSTERECEK OLACAKLARI
Şimdi anlatacağım bu öykü, ünlü Çin düşünürü Lao Tzu'nun zamanında geçer. Lao Tzu, bu öyküyü çok sever ve anlatırmış.
Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmış. Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki, Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış.