Bu kitabı okurken, Hitler ve Gobels zihniyetli iki tehlikeli adamın 2042 yılında bir ülkeyi yönettiğini düşündüm. Sadece Kuzey Avrupalı beyaz ırkın yaşadığı gelecekte bir ülke gözler önüne serilmiş. Baskılar, yasaklar tıpkı Hitler’in hayal ettiği gibi. Eşcinsel aşklar yasak, evlilik dışı çocuk yasak, sanat, edebiyat yasak, halk ise korkuyla yaşıyor. Hikaye böyle bir ülkede geçiyor ama yazar okuyucuyu genç ve çekici bir kadına odaklamış. Adı Astrid, Güzel Tanrıça anlamına geliyormuş. Bu kadın hafızasını kaybetmiş halde üçüncü bölge diye anılan fakirlerin bölgesinde yaşıyor. Yakınında birkaç arkadaşı ve komşusu var. Bir gün komşu oğlu Filip kaybolunca Astrid onu bulmak için harekete geçiyor. Çünkü ülkede pedofililer, katiller, tecavüzcüler cirit atıyor. O esnada, Freya adında güzeller güzeli bir dedektifle tanışması hayatını değiştiriyor. Freya gibi adil bir polis onca kötülüğün içinde altın gibiydi. Freya ile Astrid’in duyguları çok iyi anlatılmış. Sadece bir bilimkurgu polisiyesi okumadım, aynı zamanda dolu dolu bir aşk hikayesi de okudum. Zor beğenirim ama yazarın anlatımı ve betimleri hayranlık uyandırıyor. Hikaye akıp gitti. Distopyalar zor okunur ama bunu çok rahat okudum. Çocuk cinayetleri ile ilgili sinirimi bozan satırlar oldu ama yazarın intikamı tatmin etti. Kurtlar enfesti. Okuyan herkes benim gibi duygulanmış.
Karakter çeşitliliği, şaşırtıcı kurgusu ile dolu bir roman olmuş. Mutlaka okunması gereken bir kitap olduğu ilk sayfalardan anlaşılıyor. Çok beğendim. Meraklılarına öneririm.
Mikail Bayram hakkında benim de bir kaç yazı okumuş olmam.
Toni Morrison önceden ismini ve kitaplarını duyduğum ama geçen sene tam bu zamanlarda vefatı ile bir sözüne denk gelip dikkatimi çeken bir yazardı. Söz şöyle idi:
"Irkçılığın en temel işlevi dikkat dağıtmaktır. Sizi işinizi yapmaktan alıkoyar. Sizi sürekli var oluşunuzu açıklamaya mahkûm eder. Biri size ana
