Şunu biliyorum ki kendimden hoşlanmıyorum. İçiyorum, kendimden nefret ediyorum; yürüyorum, kendimden nefret ediyorum. Düşünüyorum, kendimden nefret ediyorum. Ne rahatsız edici! Ne korkunç!
Sayfa 26
"Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı ya doğru dürüst insan ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım.."
Biliyordum ki dünyanın bu büyük tiyatrosunda, herkes, ölüm gelip çatana dek bir tür oyun oynar.
Sayfa 22 - YKY (e-kitap)Kitabı okudu
Evet, güzelliklerinden nasibi olmadıkça bu iki günlük dünya neye yarar?
Herkes ölümden korktuğu halde, ben yaşadığım için kendimden utanıyorum.
Sayfa 21
Bu notlar bir tomar kağıtla birlikte onun masasının gözündeydi. Fakat o yatağa düşmüş ve nefes almayı unutmuştu.
Sayfa 24 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Şimdi yaşamaktan ne hoşlanıyorum ne de hoşlanmıyorum. Bilinçsiz ve isteksizce yaşıyorum.
Sayfa 17 - Diri GömülenKitabı okudu
Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim.
Sayfa 23 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Kendim, kendi gözüme yabancıyım.
Sayfa 22 - Diri GömülenKitabı okudu
Duymak istemediğim
Bu kitabı okumak için bana ödünç vermeniz mümkün mü?
Sayfa 30 - Fransız EsirKitabı okudu