Artık ne arzum kaldı, ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim.
Cennet ve cehennem kişilerin içindedir diyenler haklıdır.
Sayfa 9 - Diri GömülenKitabı okudu
Şunu biliyorum ki kendimden hoşlanmıyorum. İçiyorum, kendimden nefret ediyorum; yürüyorum, kendimden nefret ediyorum. Düşünüyorum, kendimden nefret ediyorum. Ne rahatsız edici! Ne korkunç!
Sayfa 26
“Artık ne arzum kaldı ne de kinim . İçimdeki insanı yitirdim.”
"Cennet ve cehennem kişilerin içindedir." diyenler haklıdır.
Niçin yaşadığıma, neden burda olduğuma hayret ediyorum. Gördüğüm bu insanlar kim ve benden ne istiyorlar?
Sayfa 22 - Diri GömülenKitabı okudu
"Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı ya doğru dürüst insan ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım.."
“Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim.”
Biliyordum ki dünyanın bu büyük tiyatrosunda, herkes, ölüm gelip çatana dek bir tür oyun oynar.
Sayfa 22 - YKY (e-kitap)Kitabı okudu
Sanki ölüler dirilerden daha yakın gibiydiler bana.
Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim.
Sayfa 23 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Kıskanç arzusuna ulaşamaz.
Sayfa 47 - Abacı HanımKitabı okudu
Şimdi yaşamaktan ne hoşlanıyorum ne de hoşlanmıyorum. Bilinçsiz ve isteksizce yaşıyorum.
Sayfa 17 - Diri GömülenKitabı okudu
Evet, güzelliklerinden nasibi olmadıkça bu iki günlük dünya neye yarar?
