Bir kitap okudu
160 syf.
·
Puan vermedi
Bu şehrin dört düşmanı vardır şeyh efendi; tevatür, yangın, veba ve fitne. Dördü de bulaşıcıdır bilirsin. Biri ruha, diğeri haneye, öteki bedene, sonuncusu da devlete musallat olur ki, en fenası budur.
Okur Takip Önerileri
sadık hida tekrar paylaştı.
"Neyi, neden beklediğimi düşünürken aslında hiçbir şeyi, hiçbir zaman beklemediğimi anladım. Zaten dünyaya gelmeden önce, o sonsuz boşlukta yeterince beklerken olup bitmişti her şey."
Güneş, doğudan gülümseyip portakal lokmalarını gök ile denizin iç içe geçtiği ufuk çizgisine dökerken kafileyi taşıyan gemi, nihayet Galata ile Tophane arasındaki Yağkapanı İskelesi’ne yanaşmaya başlamıştı. Aylar süren eziyetli yolculuğun bittiğine inanamayan Gülbadem, kâh geminin köhnemiş güvertesinde dolaşıyor kâh pruvaya yaklaşıp pamuk bulutların altında mışıl mışıl uyuyan İstanbul’un silüetini izliyor kâh da, iş olsun diye bağırıp geminin üstünde dönen iri martılara gülümsüyordu. Heyecanlıydı. İncecik bir lodos esiyor, fırçayla boyanmış gibi duran masmavi dalgalardan yükselen tuz kokusu, geminin köküne çarpıyordu.
Başkalarının hikâyesini yazıyorum demek, yazdığım hikâyenin bana ait olduğunu saklıyorum demenin bir türüdür.
Tren garına vardığımda kar yeniden başlamıştı. Beyaz topaklar saçlarımı boyadıkça, beynimde dönüp duran kuduz kelebek de bu durumdan ilham alarak tüm tozlarını döküyordu. Elimde pastel turuncu, dikişleri patlamak üzere olan valizimde, başka, uzak bir şehirde yeniden diriltmek umuduyla taşıdığım ölüler vardı. Belki de on parçaya ayrılmış kendimi taşıyordum.
everest yayınlarıKitabı okudu
1000Kitap'a katıldı.